Goedwillend meisje in onaangepast milieu.
Terwijl, grof gezegd, Engelse films heel goed een warme
sfeer kunnen scheppen en Franse films vaak relaties uitbeelden, weten Duitse
films vaak het laagste van de mens naar voren te halen en weer te geven. Christiane
F. (1981) uit Bahnhoff Zoo is daarvan een voorbeeld. Zeker is dat ook het
geval met Die Unerzogenen, waarin de vijftienjarige Stevie samen met
haar moeder Lily na een lange reis in Portugal terugkeert naar het huis van
haar vader die al enige tijd dood is. Het huis zit op slot. Na een tijdje
wachten en roken en de haren knippen van Stevie besluit de moeder om een
baksteen door de ruit te gooien.
Al gauw doemt haar vriend dealer Axel op, die vervroegd uit
de gevangenis is vrijgelaten. Samen met enkele compagnons, waaronder de grote
blonde Ingmar, die vaak en graag dolt met Stevie, zet hij in het huis zijn
criminele activitieten voort, tot in de tuin aan toe. In het gras staat een
bank waarop ze liederlijk rondhangen.
Stevie wil weg, maar weet niet hoe. Ze ziet in de buurt van
een hotel een meisje met een tennisrokje aan, dat haar dagboek verliest. Stevie
neemt het mee, leest het en fantaseert dat zij rijke ouders heeft in Brazilië.
Dat zegt ze ook tegen leeftijdsgenoten die ze ontmoet. Ze gaat met hen mee naar
school, maar wordt weggestuurd. Ze steelt geld van haar stiefvader om bij de
anderen in het gevlei te komen. Ze zit wel eens langs de weg, maar vaker
observeert zij haar huisgenoten of anderen op de dak van het schuurtje. Ze
knipt foto’s stuk en plakt hoofden op andere foto’s.
Als de notaris tegen Axel, Stevie en Lily vertelt dat de
vader van Stevie zijn erfenis heeft nagelaten aan een broer, vallen er illusies
aan duigen. Axel heeft schulden en raakt steeds meer het spoor bijster. Een
bezoek van vriendin Rosa maakt de sfeer er niet beter op. Stevie ziet haar
vanaf het dak van het schuurtje met de auto aankomen. Rosa gebruikt cocaïne en
vraagt Stevie of ze ook wil. Stevie beziet het allemaal met afschuw. Ze heeft
het er toch al moeilijk mee om in de ochtend de gevolgen van wilde feesten in
ogenschouw te nemen. Als Stevie voor een paar vriendinnen die nat geregend
zijn, kleren wil halen uit de kast van haar moeder ziet ze dat Axel met Rosa
neukt.
De film blijft boeiend omdat er niets wordt uitgelegd. Er
wordt getoond, maar niets verteld. De kijker heeft alle aandacht nodig om zelf
verbanden te leggen. Het is duidelijk dat Stevie in een moeilijk parket zit.
‘Ik weet niet eens wat ethiek is,’ zegt ze tegen haar moeder als die zich tegen
haar dochter beklaagt dat Axel het met Rosa doet. Het is een beklemmende vraag
hoe dit moet eindigen, maar als Axel en Lily de grond te heet onde de voeten
wordt en ze besluiten om te vluchten, is dat toch nabij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten