Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 21 december 2012

Filmrecensie: The Shift of the Ages (2010), Stephen Copland


A passage between cosmic reasons

Over de breuk in de tijd die vandaag, 21 december een feit is, is veel geschreven. Veel onzin ook. Eerder zou de wereld vergaan. De aloude Maya-cultuur, die werd vernietigd door de Spaanse en Portugese kolonisten maar in het geheim voortleefde, zou dat op een van hun kalenders voorspeld hebben. Begin dit jaar hoorden we echter dat de Maya’s het anders bedoeld hadden. Om meer inzicht in de materie te krijgen, bekeek ik een film over de huidige leider van de Maya's, Don Alejandro Cirilo Perez (zie foto).

De documentaire film gaat over diens missie. Alejandro brengt tijdens de omwenteling die wordt voorgesteld als a passage between cosmic reasons een boodschap van eenheid aan de wereld. Zijn verhaal begint met dat van een schoenpoetsertje in Guatemala, die door de advocaat lezen en schrijven werd geleerd. Later werd hij door de Maya’s verkozen tot hun voorganger.

Alejandro kreeg zijn informatie bovenop een berg. Daar nam hij de bijnaam Wandering Wolf aan. In de onzichtbare wereld leeft van alles waarmee we ons kunnen verbinden. Tijd wordt in een ander perspectief gezien, niet mechanisch maar kosmologisch. Volgens een van de Maya-kalenders loopt op 21 december 2012 de oude tijdrekening ten einde en begint er een nieuwe cyclus. Die biedt ons de mogelijkheid onze wonden te helen, zoals de die we elkaar hebben toegebracht als die aan de aarde.

Het is een boeiend verhaal dat echter een wat kinderlijk vervolg krijgt over een conflict over een staf gaat met een uitgemolken verhaaltje eraan vast.

Mooi is nog wel de zienswijze tussen de verschillen tussen Noord- en Zuid-Amerika. Het eerste gebied wordt gezien als de Adelaar die de mind vertegenwoordigt, het tweede als de Condor die het hart vertegenwoordigt. Guatemala ligt daartussenin als een brug. Vaak worden er conferenties tussen de vertegenwoordigers van de verschillende gebieden gehouden.

Alejandro gaf zijn staf voor een conferentie in 1997 aan Valentin, vertegenwoordiger van de Condors, die hem in 1999 zou overhandigen aan de Eagles, waarna Alejandro hem in 2000 terug zou krijgen. Zover kwam het echter niet. Valentin besloot de staf te houden. Die hielp Morales in het zadel in Bolivia en werd gebruikt tijdens zijn inauguratie.

Alejandro beklimt een oude tempel met vele trappen, die de langste weg naar het hart moet voorstellen. Na een meditatie bovenop de tempel besluit hij om naar Peru te gaan om een vertrouweling op te zoeken en vervolgens in Bolivia met Valentin te overleggen. In de vroege ochtend aan het heilige Tiwamaku-meer vindt, in het gezelschap van vele bontgekleurde volgelingen, een ceremonie plaats waar Valentin de staf teruggeeft aan Alejandro. De laatste reist de wereld reist en spreekt overal zijn boodschap van eenheid uit. Terloops wordt nog opgemerkt dat Valentin opgepakt vanwege cocaïne handel, hetgeen de man op het moment van de film nog steeds ontkent.

Het is het uur van de dageraad, sta op. Het zijn mooie woorden, mooie rode kleuren, mooie mensen, mooie beelden en mooie panfluiten, maar helaas is het allemaal te veel van het goede en heeft het net te weinig inhoud voor iemand die iets meer hoopte te horen over de nieuwe tijd.   

Hier meer informatie over de film en over de maya’s en hun kalenders, hier Don Alejandro zelf aan het woord, hier een site met enige trailers.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten