Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 23 april 2013

Filmrecensie: Battle for Haditha (2007), Nick Broomfield



Irakezen tussen twee vuren

Op 19 november 2005 vond in Irak een drama plaats dat het leven kostte aan vierentwintig Iraakse burgers in de stad Haditha. Aanleiding was de dood door een bermbom van de Amerikaanse marinier Cuthbert in een straat die door een buitenwijk liep. Als represaille maatregel moordden zijn collega’s eerst vijf onschuldige mannen in een auto uit (foto links ) en daarna een groep naaste bewoners, die een ceremonie vierden ter gelegenheid van de besnijdenis van het jongetje Abdul.

De bom wordt geplaatst door een tweetal Irakezen, die eerder tegen Saddam vochten en inmiddels de Amerikanen zien als bezetters. De jongere heeft een video winkel en verkoopt geweldsfilms aan Amerikaanse soldaten, de ander, Achmad is een zorgzame vader, die het betreurt als er een Engelse leraar bij een aanslag door Al Qaida gedood wordt. Dat neemt niet weg dat hij toch een bom haalt bij deze terroristen. Het is voor de goede zaak, de jihad. Vooraf gebruikt hij wel een mondspray want de terroristen zijn tegen het gebruik van alcohol. Niet dat de spray werkt. Men ruikt de alcohol en waarschuwt dat de drankhandelaren moeten stoppen want anders gaan ze eraan. Onderwijl houden de Amerikanen hun patrouilles en bereiden de buurtbewoners van Haditha zich voor op hun ceremonie.

De aanslag wordt met veel spanning door de Brit Nick Broomfield in beeld gebracht. De tijd die onderin meeloopt, werkt daaraan bij. Bermbommen zijn aan de orde van de dag. De soldaten worden ervoor gewaarschuwd en voor gek verklaard als ze de wagen uitgaan om in de berm te plassen.
Als Achmad en de jongere de bom opgehaald hebben, moeten ze langs een Amerikaanse wegversperring. Zij zijn zeer opgelucht als ze daar ongeschonden langs komen.
Onder de bewoners van de wijk bevindt zich een jong stel: Rashid en zijn zwangere vriendin Hiba. Als ze na het vrijen samen onder de douche staan, ziet Hiba dat er aan de weg een bom wordt geplaatst en reageert overstuur. De bomleggers verschansen zich in een appartement in aanbouw in de buurt. De godsdienstige vader van Rashid gaat naar de de geestelijk leider die het probleem sust. Onderwijl wordt de bevolking met drones in de gaten gehouden. Een man met een schop wordt zonder pardon vanuit de lucht neergemaaid, net als een groep mensen dat een verdachte indruk maakt. Ook Rachid moet eraan geloven. Gewoon door een kogel uit een mitrailleur.

Duidelijk is de onmogelijke positie waarin de bevolking verkeerde. De Amerikaanse soldaten tonen weinig moreel. Ze weten niet wat ze in Irak doen, reageren opgefokt, slaan rauwe taal uit met veel seksuele toespelingen en plagen elkaar voortdurend. Een van hen ziet zijn opdracht vooral als een hertenjacht. Ze worden daartoe gestimuleerd door de taal van president Bush, die zich niet laat intimideren door een stelletje boeven. Ook de Iraakse terroristen tonen weinig coulantie. Achmad en zijn compagnon vluchten na de aanslag naar de moskee om in aanwezigeid van de imam de represaille maatregelen van de Amerikanen te filmen. De twijfel bij Achmad over de gevolgen van hun actie worden door de imam de kop ingedrukt. Hij geeft de mannen een envelop met geld voor hun goede daden.

Toch zijn er onder hen ook die het goed voor hebben met de bevolking. Korporaal Ramirez is een voorbeeld van een soldaat met een geweten. Hij vraagt op een bepaald moment of hij geen dokter kan bezoeken vanwege nachtmerries maar dat wordt hem niet toegestaan. Pas tijdens zijn verlof kan hij naar een dokter. Na de tegenmaatregelen voelt hij zich ziek en eenzaam. Hij doorziet de truc om militairen af te schepen met medailles en hen verder aan hun lot over te laten. Als Time magazine vier maanden later de actie van de militairen openbaar maakt, krijgt Ramirez ook nog eens de schuld. Zo gaat dat in die wereld.

Hier de trailer.
  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten