Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 19 april 2013

Seks@canvas (april 2013), driedelige serie van Annick Ruyts



Annick Ruyts (zie foto) legde voor Canvas in drie uitzendingen de toestand van de seksualiteit in België anno 2013 vast. Ze verdiepte zich een jaar lang in het onderwerp, probeert heden en verleden aan elkaar vast te koppelen, laat leken en deskundigen aan het woord, wil erg veel tegelijk behandelen, maar landt tenslotte toch ook weer met haar benen op de grond.  

In de eerste, onrustige aflevering spoedt Ruyts zich van hot naar haar om het landschap van de seksuele beleving van de Belg in kaart te brengen. Ze documenteert zich, surft op internet en geeft een nogal oppervlakkig historisch overzicht. In de jaren zestig was seksualiteit nog een gewichtig gespreksonderwerp op de televisie tussen deskundigen waarbij een priester niet mocht ontbreken. Net als in Nederland waren er in België geestelijken die anticonceptie toestonden en opkwamen voor meer seksuele beleving in het huwelijk. Achteraf is het wonderlijk dat de kerk zo teruggevallen is in oude stellingen.

Vanaf de jaren zestig is de openheid toegenomen tot hele expliciete voorlichting aan toe, die veel wordt bekeken volgens de maakster, door Nederlandse jongeren voor anale en door Belgische jongeren voor orale seks. Vlaamse meisjes voelen zich ongemakkelijk bij dat soort beelden. Het gaat om de relatie. De voorlichting mikt wellicht op jongeren die denken dat ze moeten presteren, die bang zijn om niet te voldoen, al zal zo’n instructiefilm over de manier om te pijpen weinig helpen, dunkt mij.   

Ruyts bezoekt een danscafé waarin vroeger in het geniep seksuele relaties werden aangegaan, spreekt met een redactrice van het vrouwenblad Flair, dat een vaste plaats voor relaties en seksualiteit inruimt met inbegrip van enquêtes en bezoekt een seksshop met een keur aan speeltjes, die volgens de eigenares de zware plicht van de man om ook nog voor het gerief van de vrouw te zorgen van diens schouders neemt. Ze ondervraagt een groep oudere wielrenners naar hun ervaring met Viagra en luistert naar en oudere man die van slow seks houdt. Een gynaecoloog herhaalt dat Viagra op de markt gebracht is om er geld mee te verdienen en toont aan dat het menselijk lichaam zelf koopwaar is geworden in deze maatschappij. Dat blijkt ook uit plastische chirurgische ingrepen als borstvergroting en vaginaverjonging. Dezelfde gynaecoloog vreest dat we na alle vroegere taboes rond seksualiteit opnieuw in een keurslijf terecht zijn gekomen, waarin presteren boven genieten gaat. 

De tweede aflevering gaat over de invloed van internet op onze seksuele beleving. Ruyts moet opboksen tegen de voetbal op televisie en is blij dat Messi op de reservebank begint.
Cine Rex is voor de gelegenheid omgebouwd tot Cinema Sex, Daar worden allerlei films en filmpjes vertoond van oud tot nieuw. Een jonge vrouw ziet liever suggestie dan vlees. Vrouwen hebben een betere kijk op het onderwerp. Seks is koopwaar geworden. Vlamingen gingen tot 1979 naar Nederland om hun seksuele nieuwsgierigheid in seksshops te bevredigen. We zien een hele file aan het eind van de dag terugkomen bij de grens.
Jan Willem Geerling vertelt dat bij de intrede van de fotografie meteen al de pornografische afbeelding. A free ride (1915) is een van de eerste seksfilms. Porno was bedoeld om mannen in de bordelen op te warmen. Later kwam de porno chique met films als Deep throat, Turks Fruit en Emanuelle. In 1969 zag België het eerste bloot op tv, daarna ging het rap verder op video en internet.
Seksuoloog Wim Slabbinek zegt dat de mens anders dan het dier altijd opgewonden kan worden en dat de seksindustrie een miljoenenindustrie is. In de zeventiende eeuw was bloot nog vrij normaal, maar daarna is men zich steeds meer gaan bedekken. Porno is vooral voor de man bedoeld, want die raakt eerder opgewonden van naakte beelden en toont, net als in geweldsfilms, de macht van de man over de vrouw, al is dat meer een nostalgische reflex.

Ruyts spreekt een Vlaamse pornoacteur die in de VS veel geld verdiende met zijn seksverslaving. Hij schaamt zich niet voor zijn beroep, net als seksondernemer die interactieve webcamseks aanbiedt. Shenaia, een webcamgirl vertelt dat ze geen extreme dingen doet als plasseks maar wel haar vriend Funas bij haar werk betrekt. Seks voor de webcam is voor hem niet veel anders dan zonder. Shenaia praat met haar klanten ook over andere zaken dan seks.

Internetporno leidt volgens leden van een boksclub tot minder respect voor een vrouw, maar trainer bij Sensao Bart de Gryse relativeert de invloed van online seks en vindt de kwalificatie pornoficatie van de samenleving overdreven. Desondanks spreekt Ruyts met een jongen die vanaf zijn negende jaar verslaafd was aan porno. Depressies leidden tot hulp op internet. Bart vindt sociale controle belangrijk. Zet bijvoorbeeld de computer in de huiskamer.

Ruyts gaat verder met seksuele contacten via internet. Jonge vrouwen die samen twunchen zien internet als een jachtterrein. Via Facebook leerde een van hen vijf jaar geleden haar partner kennen. Er zijn ook datingsites speciaal op seks gericht. Branko is na een vaste relatie op seksueel plezier uit en via een speciale site gaat dat sneller dan wanneer hij op café gaat. Daarnaast is er virtueel seksdaten, waarin men chat met seksuele handelingen. Een man geniet daar meer van dan echte seks. De bij tijd en wijle zeer charmante Ruyts kijkt ongelovig en vraagt of hij niet liever een echte vrouw vasthoudt. Gleeden is een site die mensen aanspoort vreemd te gaan. De Franstalige communicatiemedewerkster vindt discretie belangrijk. Men klopt soms bij Gleeden aan om de eigen relatie op te peppen. Op de vraag van Ruyts wat zij ervan zou vinden om bedrogen te worden antwoordt de medewerkster dat ze het liever niet zou willen weten. Een E-cop zegt dat criminelen vaak mensen afpersen die via de webcam inbellen. Zorg in ieder geval dat je gezicht niet in beeld komt, raadt hij aan.
Om te voorkomen dat internet de seksuele beleving nadelig beïnvloedt, raadt socioloog Ben Caudron aan na te denken bij wat je doet. Facebook is in het leven geroepen om er geld mee te verdienen. Wie zitten er achter de knoppen van de webcams?

Bloot is volop aanwezig maar jongeren worstelen nog steeds met hun seksuele gevoelens, zegt een vrouwelijke deelnemer in Cinema Sex aan het eind van de uitzending die in ieder geval minder onrustig was dan de eerste.

In de derde en laatste aflevering gaat het over seksuele taboes, die vroeger door de kerk werden versterkt. Ruyts praat met een aantal studentes seksuologie om te weten te komen welke taboes er zijn. Ze gaat in op masturbatie en seks om de seks. Wat het eerste betreft werd in 1975 door de paus nog tot een zonde gestempeld, maar is het tegenwoordig een activiteit die men op internet toont, wat het gezicht betreft tenminste. Seksuoloog Alexander Witjas zegt dat masturbatie vaak gebruikt wordt om spanning af te reageren en dat het een slechte gewoonte kan worden. Seks om de seks is voor vrouwen een groter taboe dan voor mannen. Ruyts kan moeilijk mensen vinden en daarover voor de camera te praten en spreekt daarom met schrijfster Els de Pauw die onder het pseudoniem Amélie O. over losse contacten schreef. Volgens Witjas geven mannen meer op over losse contacten dan vrouwen. Ook over het onderwerp geen zin in seks wil niemand zich in het openbaar uitspreken. Ruyts vindt tenslotte een 41 jarige vrouw die anoniem vertelt dat ze nooit zin heeft in seks, maar met haar man een vaste dag heeft afgesproken, zodat ze zich de andere dagen niet schuldig hoeft te voelen dat ze geen zin heeft. Volgens seksuoloog Wilfried van Craen hebben tegenwoordig net zo veel mannen als vrouwen last van dit probleem omdat vrouwen mondiger en veeleisender zijn geworden. Seks wordt gezien als statussymbool van de gelukte relatie, maar het wordt moeilijk als het seksuele verlangen afneemt. Het is een mythe dat alles oplosbaar is. Bij sommige stellen blijft de passie, maar dat is uitzonderlijk.   

Ruyts maakt een uitstapje naar de seksuele beleving van moslimvrouwen. In een praatgroep worden onderwerpen besproken, waarbij de openhartige Turkse seksuologe Semiye Tas vaak de vergelijking maakt met koken vanwege de laagdrempeligheid. Zo zegt ze dat je ook niet altijd samen eet.

Ook schenkt Ruyts aandacht aan bejaardenseks. Op een site uit Florida wordt die van harte gepraktiseerd en ook in Vlaanderen zijn ouderen die in het bejaardentehuis verliefd op elkaar geworden zijn, maar wel apart slapen. Ruyts bezoekt de toneelvoorstelling Bejaarden en begeerte en hoort dat gevoelens blijven. De oudere Leo weet zich geen raad met zijn lust om te vrijen en is bang dat hij niet normaal is. De psychologe van het tehuis, Sara Mathieu, erkent dat men geen visie op het onderwerp heeft en dat er meer openheid nodig is, bijvoorbeeld over de aanstelling van sekswerkers. Ruyts spreekt zo’n werkster die namens de organisatie Aditi cliënten bezoekt. Zij vertelt hoe dat in zijn werk gaat, met een koffietje vooraf en een babbeltje toe. Waarmee we aan het eind gekomen zijn van de uitzending . Een beetje taboe is volgens een van de studentes seksuologie niet erg, leuk zelfs.

Hier meer over seks@canvas.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten