Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 19 juli 2013

De onplaatsbaren (2013), documentaire van René Hazekamp



Inkijkje in het leven van mensen die het niet getroffen hebben

De onplaatsbaren werd in opdracht van RTV Rijnmond gemaakt. Als ik het goed begrijp zijn in de documentaire enkele afleveringen samengevoegd. Centraal staan Spijker en Dick, twee junks die in het Rotterdamse project Jobs score zijn tewerkgesteld. Iedere dag gaan ze gewapend met een vuilprikker en een vuilniszak de wijk in. Ze hebben een tegengesteld karakter, de een reageert angstig en is in zichzelf gekeerd, de ander is agressief en op zichzelf gericht.  

De camera volgt om te beginnen een plastic zak die in de wind door een Rotterdamse wijk waait en wordt opgevangen door Spijker, een al wat oudere man met een dikke baard en veel praatjes. Hij denkt dat ie heel veel kan. Hij zegt tegen een maat dat hij elk muziekinstrument weet te bespelen, al kent hij geen akkoorden. Hij is onrustig, heeft een blowtje of een rustgevend pilletje nodig en krijgt dat ook van zijn werkleider. Hij spoelt de pillen weg met een slok water en is daarna opgetogen. Hij slaapt zeven dagen in de week bij het Leger des Heils. De regelmaat doet hem goed. Geldgebrek vindt hij vervelend. Dan moet hij weggegooide jointjes van straat halen.
Hij haalt een step uit de struiken en inspecteert die op gebreken. Waarschijnlijk is die van een verwend meisje geweest die liever een fiets wilde. Als hij de step zou terugbezorgen zou ze nog boos zijn ook. Hij kan hem wel gebruiken om zijn spullen aan te hangen, al gaat dat niet gemakkelijk. Af en toe moet hij naar de supermarkt om de keel te smeren. Bier helpt heel goed tegen een zere keel. Eigenlijk mag het niet. Want dan zouden anderen ook kunnen gaan chinezen.
Als hij alleen is gaat hij heel hard aan het werk en maakt dan te veel schoon, zodat hij zich de volgende dag verveelt. Een houten container zou geschikt zijn als slaapplaats, maar er moeten er geen twintig moeten staan want dan wordt het een bende.
Als jongen wilde hij zijn ouders vermoorden omdat ze hem sloegen. Nadat zijn oudere broer was weggelopen, hield zijn vader zich in. Laatst logeerde hij vanwege kraakproblemen bij zijn ouders logeerde. Zijn vader betuigde spijt. Spijker begreep hem want hij lijkt op zijn vader. Zijn moeder is de bron van alle kwaad.
Officieel is hij nog getrouwd. Met een Duitse die in de tijd van de Muur uit de DDR vluchtte. Hij wilde haar helpen. Zelf zou hij geen kinderen op deze gemene wereld zetten, maar hij wil ze later willen adopteren, ook dieren en ouderen, allen samen in een groot huis in een bos en dan subsidie innen, maar eerst moet hij zichzelf adopteren.
De treurnis van het leven komt er op het eind uit. Hij vindt dat alles vies blijft, wat hij ook doet. Het leven is uitzichtsloos. Het is een vieze wereld en een rot leven.

Dick lijkt op Herman Brood. In een pdf over dit project las ik dat hij diens bodyguard is geweest. Als hij door de telefoon hoort dat hij ergens naar toe moet waar het een rotzooi is, roept hij zijn maat en beent er plichtsgetrouw heen. De plek is echter schoon. Hij reageert wat radeloos en hoort later van collega’s van de stadsreiniging dat zij al opgeruimd hebben.
Hij toont de strip medicijnen die hij moet slikken om niet psychotisch te worden en hem van de alcohol en de heroïne af te helpen.
Hij praat in op een 42 jarige buitenlander die probeert te overleven. Dick vindt dat niemand onder bruggen moet slapen, dat de man geholpen moet worden en dat hijzelf de juiste contactpersoon is. Door zijn opgekropte woede wordt hij later geschorst. Hij gaat naar de baas en zegt dat hij de laatste tijd te weinig mensen om hem heen had maar bindt in als die zegt dat hij minder moet drinken.
Hij is inmiddels vijftig jaar oud en kan zich van zijn verleden weinig meer heugen. Dat is een zwart gat. Bij het opstaan voelt hij zich al naar.
Hij vertelt op een christelijke middelbare school in Harderwijk dat ze thuis met zijn vijftienen waren en dat hij zijn alcoholistische stiefvader op dertienjarige leeftijd vermoordde. Hij zat vanwege andere moorden vijftien jaar in de gevangenis, maar heeft nergens spijt van. De leerlingen kijken geschokt. De leraar bidt tenslotte dat zijn lot hen gespaard mag blijven. Dick ziet het als de kroon op zijn werk als hij maar één leerling van het slechte pad af kan houden.
Een hulpverleenster die met hem praat over een korte opname
vanwege zijn alcoholgebruik wil dat hij zijn zonnebril afzet. Ze wil zijn ogen zien. De baas vertelt dat Dick de medicijnen die hij moest slikken doorverkocht. Omdat hij anderen lastig viel werd hij weggestuurd. 

Het nummer Knocking on heavens door wordt tussendoor gespeeld. De pijn van de junks wordt knap voelbaar gemaakt. Wat dat betreft had Blowing in the wind er ook nog wel achteraan gekund.

Hier de eerste aflevering van 23 minuten, hier de trailer van de documentaire. Rene Hazekamp maakte, nu we het toch over muziek hebben, ook een fraaie registratie van een fragment van een optreden van PJ Harvey in Paradiso, zie hier op zijn ook al erg mooie site.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten