Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 9 juli 2013

Eric X. Li: A tale of two political systems, Tedtalk



De betrekkelijkheid van verkiezingen voor een democratie

Eric X. Li werd geboren in Shanghai, in de tijd dat de culturele revolutie op zijn hoogtepunt was. Alle samenlevingen gaan in een vaste lijn vooruit, zegt hij in zijn grappige, soms wat houterige lezing. Het communisme werd ten tijde van Mao gezien als de ideale staatsvorm, al was er nog wel een gevecht nodig met het kapitalisme, maar uiteindelijk zou het communisme zegevieren en de door Marx voorspelde klasseloze maatschappij een feit zijn.

Later verhuisde Eric Li naar de Verenigde Staten. Hij leerde het kapitalisme kennen dat zich ook als de ideale staatsvorm afficheerde, alleen moest er nog een strijd gevoerd worden tegen landen die niet democratisch waren. George Bush zette zich in om het Midden Oosten vrije verkiezingen te bezorgen en dat is nog steeds ook het streven van Obama.

Eric groeide op met voedselbonnen, maar zijn voorkeur wat betreft politiek systeem gaat toch uit naar China dat volgens hem veel bereikt heeft, ook zonder verkiezingen. Hij noemt drie elementen waarop China zich kan voorstaan:
- het systeem kent een groot aanpassingsvermogen: het politieke systeem corrigeert zichzelf steeds.
- het is meritocratisch: de leiders van de communistische partij vormen geen kliek maar worden uit het volk gekozen
- het heeft legitimiteit want de bevolking is optimistisch over de toekomst.

Li ontkent niet dat er nog veel problemen zijn die om een oplossing vragen zoals in de sociale sfeer, op het gebied van milieuvervuiling en daarnaast ook op het gebied van de corruptie die de legitimiteit ondermijnt, maar hij meent dat deze problemen in tien jaar tijd opgelost zullen zijn.

Hij voorspelt dat China dan de grootste economie heeft, dat de corruptie redelijk onder controle is en dat er economische en politieke hervormingen hebben plaatsgevonden. En dat allemaal binnen het één partij systeem, dat China nog steeds heeft. Hij gelooft in pluralisme maar vindt dat democratie niet versmald moet worden tot een systeem waarbij verkiezingen centraal staan.

Ik weet niet of Li erg optimistisch is of zelfs naïef over de Chinese politieke ontwikkeling die vraagt om hervorming en de nodige waarborgen voor persoonlijke vrijheid, maar het is interessant wat hij in zijn lezing betoogt, namelijk dat democratie ook anders georganiseerd kan worden dan door het houden van verkiezingen.

Democratie gaat in de eerste plaats om de volksmacht en het is minder van belang hoe die precies tot uiting gebracht wordt. In landen met een langzamere ontwikkeling dan het westen zoals Afghanistan is men meer gebaat bij een goede infrastructuur en andere basisvoorzieningen. Overigens weerspiegelen de verkiezingen in de westerse democratieën ook niet meer de wil van het volk. De leugenachtige campagnes - gefinancierd met belachelijk hoge bedragen van geldschieters - waarmee de verkiezingen in de Verenigde Staten gepaard gaan, tonen aan dat daar ook wel iets mag gebeuren aan politieke hervorming. Hoewel in Europa dat circus nog in mindere mate rondtourt, gaat het hier ook steeds die kant op.

De nieuwste revolutie in Egypte toont, met alle problemen die ermee gepaard gaan, aan dat het volk, als het maar wil, zelf de dienst uitmaakt. Het is te hopen dat deze hoopvolle ontwikkeling niet gesmoord wordt door onverschilligheid en formele opvattingen over wat democratie inhoudt.   

Hier de video met de korte lezing van Eric X. Li op Ted.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten