Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 23 september 2013

Merlijn Schoonhoven over Waarom we ineens van de Duitsers houden, VPRO-Boeken, 22 september 2013



Over de omslag van vijand naar vriend

Merlijn Schoonhoven is journalist voor De Groene Amsterdammer en Volkskrant correspondent in Berlijn, waar hij ook woont. In die hoedanigheid zag hij de cultuuromslag in onze houding ten opzichte van onze oosterburen. In Waarom we ineens van de Duitsers houden, en tussen haakjes: maar zij daar zelf van schrikken schrijft hij daarover. In het gesprek komt overigens niet zo duidelijk niet voren waarom de Duitsers daarvan zouden schrikken. Dat lijkt me niet nodig.

Zelf heb ik die omslag ook meegemaakt: van een van nature door mijn milieu meegegeven wantrouwige houding tegenover Duitsland, de verloren WK finale in 1974, ervaringen in mijn adolescentie in Mönchengladbach, waar men nog zwaar gebukt ging onder het oorlogstrauma, tot mijn ergernis over de kunstmatige ergernis over de voortgezette vijandsdenken als er weer eens tegen Duitsland gevoetbald moest worden, gevolgd door bewondering over vredelievende woorden van de Duitse president en aandacht voor duurzame ontwikkeling.

Volgens Schoonhoven is de verandering van vijand naar vriend door de Eurocrisis versterkt, maar de verschuiving was al langer bezig, al vanaf het moment dat Nederland gidsland af was. Duitsland is in economisch en cultureel opzicht ons de meerdere.

Wim Brands refereert aan de schandalige briefkaartenactie van KRO d.j.’s Ik ben woedend naar aanleiding van een aanslag op asielzoekers in Solingen. Dat soort aanslagen kwam in die tijd veel voor. Brands vraagt Schoonhoven naar de tweeslachtige houding in Duitsland zelf, nostalgisch als modern.
Schoonhoven noemt Berlijn, the place to be, eerst een vrijplaats voor kunstenaars, maar sinds het de hoofdstad is ook een uitstalkast van de Europese Monetaire Unie. Het is de vraag hoe de stad zich de komende jaren ontwikkelt, welke kant het uitgaat.

Brands wil een aantal schaduwkanten van het Duitse succes horen.
Schoonhoven zegt dat de integratie een probleem is. Hoewel Wilders met zijn grove toon nooit voet aan de grond zou krijgen in Duitsland, werd het boek Deutschland schafft sich ab van Thilo Sarrazin zeer populair. Het betekende dat het publiek het thema op tafel wilde en hetmaakte dat de politiek erover discussieerde, totdat Merkel toegaf dat de integratie gescheiterd was en daarmee haar critici de mond snoerde. 
Een ander voorbeeld is de economische terugval in het Ruhrgebied met zijn oude industrie. Door de lage lonen is het verschil tussen arm en rijk sinds de nederlaag van de sociaal democraat Schröder groter geworden. (Opa brengt ’s nachts de krant rond om zijn pensioen aan te vullen, las ik eergisteren in de krant.) Daarentegen bloeit de economie in het Zuiden.

Die is gebaseerd op het familiebedrijf, gesteund door de universiteiten, zegt Schoonhoven en die bestond al sinds de negentiende eeuw. Men maakt vliegtuigstoelen of emmers. Een man die onbreekbare schroeven maakte is beroemd geworden en heeft scholen gesticht en hotels en ook een eigen museum.

Volgens Brands is de formule passend voor de nieuwe tijd.
Schoonhoven zegt dat men toch wat angstig kijkt naar China die het idee graag zou kopiëren.   




2 opmerkingen:

  1. Hoewel Wilders met zijn grove toon nooit voet aan de grond zou krijgen in Duitsland, werd het boek Deutschland schafft sich ab van Thilo Sarrazin zeer populair

    De suggestie lijkt gewekt te worden dat Sarrazin op Wilders lijkt.
    Niets is minder waar, Sarrazin is een zeer capabele macro econoom, bovendien vanuit zijn ervaring als senator van Berlijn uitstekend op de hoogte van de immigratieproblematiek.
    Wat Sarrazin betoogt op dit gebied wijkt niet veel af van wat Paul Scheffer schrijft in Het land van aankomst.
    Sarrazin's boek over de mislukte euro is ook een aanrader.
    Het is uiterst treurig dat dit soort mensen aan de kant wordt geschoven.
    Eén op de twintig Duitsers stemde nu op de anti EU partij, misschien begint het eindelijk te dagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gelukkig beseffen mensen zowel in Duitsland als in Nederland in toenemende mate ook nog, dat het menselijk en dus ook economisch wat onnozel wordt om in een "global village" verwoed vast te houden aan de oude afzettaktiek en strijd tussen stammen,wereldrijken en wereldgodsdiensten ..hoe moeilijk dat ook schijnt af te leren. joost tibosch sr

    BeantwoordenVerwijderen