Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 5 november 2013

Update: Famous tumors, Radiolab Blogland, New York City, 22 oktober 2013



Bijzonderheden over tumoren

In deze lichtvoetige uitzending van Radiolab Blogland gaat het over een zwaarwichtig onderwerp: beroemde tumoren. Om te beginnen komt de tumor van de Amerikaanse president Ulysses Grant aan de orde. Die wordt in een museum in Washington D.C. bewaard in een sigarenkistje. Niet toevallig. Grant rookte twaalf sigaren per dag tot hij in 1885 aan keelkanker overleed.  

Vervolgens spreekt de Hollandse fotograaf Christo Baars die in de negentiger jaren naar Tasmanië ging om daar de Tasmaanse duivel te fotograferen. Dat zijn zwarte beesten ter grootte van een wolfshond die zich voedden met dode kangaroes. Tijdens Pasen 1996 waren ze bijna allemaal verdwenen. Op een van de laatste foto’s zag Baars een gezwel op de snuit. Wetenschappers konden niets vinden, tot een geneticus ontdekte dat de tumoren allemaal het zelfde waren. Ze sprongen over als de duivels elkaar beten, bijvoorbeeld tijdens de paring.
Een wetenschapper legt uit dat kanker niet begint bij een cel, maar dat het een gevecht is om ruimte. Bij het kopiëren ontstaan fouten en die zorgen voor vergiftigde mutaties die zich door het bloed verspreiden. Door chemotherapie kan dat proces vertraagd worden, maar daarna gaat het weer verder. Bij de Tasmaanse duivels werkt het immuumsysteem minder goed door inteelt.

Tumoren kunnen ook iets goeds betekenen. Neuroloog Orrin Devinsky vertelt over een man die een orgasme kreeg bij het zien van veiligheidsspelden. Nadat de tumor verwijderd was, miste hij deze sensatie. Een kloosterzuster kreeg door een tumor migraine aanvallen waarbij ze God zag. Moest men de tumor bij haar verwijderen? Volgens Devinsky hangt het ervan af of die goedaardig is en of die stabiel blijft. Nadat de tumor bij de zuster verwijderd was, werd haar leven een stuk vlakker.

Rebecca Skloot schreef The immortal life of Henrietta Lacks (2010) over een vrouw uit Baltimore die overleed aan baarmoederkanker. Ze ontdekte het gezwel zelf in de badkuip. Medicus George Gey zette het in een bord. Zijn assistente Mary Kubicek gaf het voedsel waarna het bleef groeien. Deze zogenaamde HeLa cellen werden in de jaren vijftig gebruikt om een vaccin te ontwikkelen tegen polio en later ook andere ziekten. Hij werd zelfs de ruimte in gestuurd. Het was zo sterk dat hij zelfs op stof kon vliegen. Rebecca kwam in contact met Deborah, de dochter van Henrietta, die in de jaren twintig in Virginia geboren werd. Ze was de tiende van elf kinderen, erg knap en ze verfde haar nagels rood. Ze stierf onder vreselijke pijn. Deborah vond het een vreemd idee dat er klonen van haar moeder rondliepen. Ze had het er moeilijk mee. Haar neef Gary nam zingend en prekend haar last weg. Ze bezochten het laboratorium waar de cellen van Henrietta bewaard worden, Deborah pakte ze op en fluisterde ze toe dat ze beroemd was. Vorig jaar ontleedde een Duitse wetenschapper het genoom van Henrietta. Deborah en haar familieleden van de leerden in een genetisch intstituut in Baltimore over de kans op ziekten in de familie. Later bezweek Deborah aan een hartaanval in haar slaap. De derde en vierde generatie Lacks kwam overal in het nieuws in de Verenigde Staten. Rebecca zegt dat Deborah blij zou zijn geweest met deze belangstelling.

Hier de site van Radiolab Blogland met meer info over deze aflevering over beroemde tumoren. De lichte toon en de grappige geluiden tussendoor maken de uitzending sprankelend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten