Vergeving of verzoening?
Jan Thomas Hansen heeft zijn gevangenisstraf er bijna op
zitten als hij leest dat een kerk een organist zoekt en daarbij een woning
krijgt. Hij krijgt toestemming van de gevangenispastor om te solliciteren naar
de baan. Die krijgt hij, al gaat het niet gemakkelijk. Pas als hij zijn talent
heeft laten horen, mag hij blijven. Pastor Anne is heel blij met hem. Zij heeft
een zoontje, Jens, en is, om haar ouders tegemoet te komen, op zoek naar een
vader voor de jongen. Ze spreken in algemene termen over geloof en vergeving.
Als vergeving niet mogelijk is, is er altijd nog verzoening mogelijk, zegt Anne.
Ze wil wel meer weten, maar Jan Thomas is daar nog niet aan toe.
Tijdens de film is af en toe een flashback te zien van de
gebeurtenis die Hansen in de gevangenis deed belanden. Samen met een vriend
stal hij Isak, een vierjarig kind in een buggy bij een supermarkt en ging ermee
vandoor. De jongens kregen ruzie. Het kind stapte uit de buggy en liep naar de
rivier, gleed uit en liep een bloedende hoofdwond op. Hansen liep met het kind
de rivier in.
Ondergronds broeit het. De oorzaak van de gevangenisstraf is
nog altijd niet opgelost. In de rechtbank werd daarover gesteggeld tussen jan
en de blonde Agnes, de moeder van Isak. Jan noemt zichzelf inmiddels bij zijn
tweede naam Thomas om problemen te voorkomen. Hij staat voor een gebroken
spiegel in de oude woning en zegt: ‘Ik speel hier, Thomas Hansen.’Hij ziet in
de blonde Jens een overeenkomst met Isak. Agnes heeft in de gaten dat hij
vrijgekomen is. Ze is juf en gaat met haar klas naar de kerk waar ze hem Bridge over troubled water hoort spelen.
Ze stalkt hem. Ze waarschuwt Anne in de supermarkt om uit te kijken voor hem.
Het verhaal wordt van twee kanten verteld, met een zijweg rond
een mogelijke verhuizing naar Denemarken van het gezin van Agnes vanwege een
baan van haar man, maar dat buiten beschouwing gelaten. Eerst van de kant van
de organist, later vanuit het perspectief van de moeder. Jan Thomas vindt dat
hij zich niet hoeft te verontschuldigen. Hij heeft geboet in de gevangenis en
daarmee basta.
Het tweede perspectief is niet zo interessant. Het is meer
een invuloefening omdat de kijker al weet wat er komen gaat. Op het eind
ontvoert de moeder Jens, die door Jan van school wordt opgehaald. Haar man wil hem
terugbrengen, maar Agnes sleurt hem de auto in. Jan die wanhopig naar de jongen
op zoek is, ziet haar en dringt zich in de auto. Agnes rijdt naar de plek waar
haar zoontje is omgekomen. Daar onthult Jan de werkelijke toedracht.
Het is helaas allemaal gekunsteld, zoals ook de
onderwaterscènes, want het begin was sterk. De vechtpartij in de
gevangeniskeuken waarbij Jan aan zijn hand gewond werd die in het gips werd
gezet en dat hij er vervolgens weer af haalde op het moment van solliciteren.
Achter het orgel haalde hij het er weer af en spalkte zijn vingers met tape. De
sfeer wordt door de orgelmuziek versterkt en de belichting is fraai.
Ook de rollen zijn mooi, vooral die van Jan die een geheim
met zich mee draagt en ook van pastor Anne, hoewel het nogal onwaarschijnlijk
is dat zij tot het eind niet wist wie Jan was.
Troubled water is
ook bekend als DeUsynlige, hetgeen De onzichtbaren betekent. Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten