Verfrissende blik op transseksualiteit
Transseksuelen hebben al niet gemakkelijk met de overgang
van het ene naar het andere geslacht, maar in de film Transamericana worden de problemen vergroot omdat er een kind in
het spel is uit een eerder huwelijk. De film kan opgevat worden als een
roadmovie waarin de relatie tussen de volwassene en het kind, dat inmiddels tot
een puber is uitgegroeid, zich op verrassende wijze ontwikkelt.
Aan het begin van Transamericana
oefent een vrouw met een video-opname een langgerekte A. ‘This is the voice
I want to use,’ zegt de stem op de band. De klant heeft de keuze uit
verschillende stemmen. Voor hoofdrolspeelster Bree Osborne uit Los Angeles,
eerder Stanley Osborne, is haar stem belangrijk want ze werkt, behalve als
serveerster in een Mexicaans restaurant, ook voor een telemarketingbedrijf.
In de laatste hoedanigheid wordt ze gebeld door haar zoon,
die om zijn vader vraagt. Ze vertelt later tegen haar therapeute Margaret hoe
geschokt ze daarover is. De therapeute vraagt zichzelf af of Bree wel de
geslachtsveranderende operatie moet ondergaan die het laatst deel van het
traject vormt van haar verandering van een man in een vrouw. De arts die haar
ondervroeg meldde al dat transseksualiteit in de psychiatrie nog als een afwijking
wordt gezien.
Bree besluit de zoon op te zoeken onder het dekmantel dat ze
een zendelinge is. Ze krijgt de jongen die Toby Wilkins heet en als
straatprostitué werkte, op borgtocht vrij en neemt hem in een tweedehands slee mee
terug naar los Angeles, waar hij bij zijn vader wil gaan wonen en in de filmindustrie
gaan werken. Dat het seksfilms betreft neemt Bree voor lief. Dat hij drugs
gebruikt, drinkt en rookt, vindt ze minder aangenaam. Behalve bij bekenden
overnachten ze in natuurparken.
Omdat Toby vertelt heeft dat hij een stiefvader had die op
de route woont, gaat Bree daar langs. Een oude buurvrouw herkent de jongen. Ze vertelt
Bree dat Toby zijn moeder in huis vond nadat ze zelfmoord had gepleegd. De
verhouding met zijn stiefvader was dermate slecht dat Toby, die door hem
misbruikt werd, hem meteen aanvalt en vlucht.
Een volgende stop is in Dallas waar een vriendin van
Margaret woont die juist een ontmoeting heeft georganiseerd met andere
transseksuelen. Bree schaamt zich voor Toby, maar die neemt er geen aanstoot
aan. Als ze weer op de weg zitten en Bree moet plassen vanwege haar
vochtafdrijvende pillen, ziet Toby in de achteruitkijkspiegel dat ze een behoorlijke
piemel heeft. Hij is daarover eerst overstuur, maar als hun auto in New Mexico door
een veganistische en sjamamistische jonge lifter is meegenomen, ontstaat er een
verbroedering tussen de twee.
Na een lift komen ze in Phoenix waar de familie van Bree
vreemd opkijkt als zij en haar zoon aankloppen. Pas als de moeder hoort dat ze
met haar kleinzoon te maken heeft, ontdooit ze, al blijft de ware toedracht
daarvan voor de kleinzoon onthouden. Pas als hij met haar naar bed wil,
ontvouwt Bree haar ware aard. De jongen vlucht weg en komt in de porno-industrie
terecht. Na de operatie van Bree komt Toby bij haar langs, al is hij nog steeds
boos over haar leugens. Zo is het leven, lijkt Bree hem duidelijk te maken,
maar wel rechtdoorzee.
Transamericana is
een film met veel humor, bijvoorbeeld doordat Bree zich de rol van zendelinge aanmeet in haar contact met haar zoon. Felicity Huffman speelt haar transseksualiteit
geweldig. Ze doet niet sentimenteel, terwijl dat in heteroseksuele relaties
vaak van het scherm afspat. Ook de countrynummers passen mooi in deze
roadmovie. Transamericana is, ondanks de vele leugens van Bree, een
verademing in de schijnwereld die de filmkijker vaak
wordt voorgehouden.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten