Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 9 april 2014

Filmrecensie: Io sono amore (2009), Luca Guadagnino



Bevrijd uit de ketenen van de traditie

Io sono amore begint als een imposant familiedrama, maar ontwikkelt zich tot een intiem liefdesdrama dat ervoor zorgt dat de ketenen van de traditie door Emma, de vrouw des huizes, getrouwd met kunstverzamelaar Tancredi Recchi en zoon van een textielfabrikant, verbroken worden.

De entourage van Io sono amore is van een klasse die bij een patriciërsfamilie hoort en wordt weergeven door middel van de mooi gelegen villa in een buitenwijk van Milaan waar de zoon de textielfabrikant samen met zijn vrouw Emma (op de poster in het rood), zijn twee zoons en zijn dochter Betta, kort voor Elisabetta, woont. Het is in de winter dat de familie daar samenkomt. Buiten ligt sneeuw, binnen rept het personeel zich hot van haar om onder leiding van Emma het familie diner voor te bereiden. Iedereen zal daar bij aanwezig zijn, ook Eva de minder bemiddelde vriendin van zoon Edoardo.

In het begin gaat het om de prestaties die Edoardo tijdens een atletiekwedstrijd geleverd heeft. Dat hij verloren heeft van een kok wordt door zijn vader misprijzend aangehoord, maar zijn opa vindt het minder erg. Dan heeft hij straks meer tijd voor zaken. Tijdens het diner maakt hij bekend dat vanwege zijn gezondheidsproblemen zijn zoon en zijn kleinzoon Edoardo het bedrijf zullen overnemen.

Later op de avond wordt er nog een taart bezorgd door kok Antonio die daarmee Edoardo wil troosten met zijn nederlaag. Deze kok gaat een belangrijke rol vervullen, want hij raakt bevriend met Edoardo. Samen willen ze een restaurant beginnen. Emma, de moeder van Edoardo is van Russische afkomst en weet ook een en ander van koken door de gerechten die ze vaak maakt uit heimwee naar haar geboorteland, zoals oukha, een Russische soep. De kookkunst brengt Antonio en Emma samen. Dat wordt vergemakkelijkt omdat Tancredi vaak voor zaken in Londen is en Emma zich temidden van de weelde erg verveelt.

Na de dood van de grootvader gaat het slecht met het bedrijf. Tancredi wil het verkopen, maar Edoardo is daar niet zo zeker van. Als hij eenmaal doorkrijgt dat Antonio en zijn moeder een liefdesverhouding hebben, voelt hij zich nog meer bedrogen dan hij al was na de verkoopplannen van zijn vader. Hij werpt zich in het zwembad, maar raakt bij zijn val gewond aan het hoofd waardoor hij in het ziekenhuis j in coma raakt en zelfs doodgaat. Emma is volkomen overstuur. Het is lang spannend hoe het verder zal gaan maar tenslotte maakt Emma gebruik van de gelegenheid om de ketenen met de familie te verbreken en samen te gaan wonen met Antonio, iets dat van harte gesteund wordt door haar dochter Betta, die ook heeft gekozen voor de lesbische liefde in plaats van een geijkt vriendje.

Het is mooi om te zien dat Emma (Tilda Swinton) steeds meer losraakt uit het strakke keurslijf. De zakelijke belangen van de grootfamilie worden vervangen door haar eigen persoonlijke behoefte aan liefde en intimiteit. Dat Antonio haar lange geelblonde haren eraf knipt zegt veel, net als de lente die na de sneeuw de natuur weer doet opluiken. Het is misschien af en toe wat aan de clichématige kant, maar dat past ook wel in zo’n groot opgezet drama.

Hier de trailer, die begint met de statige kant van het verhaal.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten