Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 15 april 2014

Filmrecensie: También la lluvia (2010), Iciar Bollain



Sterk historisch – én sociaal drama met de nodige gewetensconflicten

Een film in een film zorgt vaak voor een luchtig effect zoals bijvoorbeeld Fellini in Otto e mezzo (1963) laat zien, maar in También la lluvia is het een bloedserieuze aangelegenheid, die steeds ernstiger vormen aanneemt. In de laatste film draait het om een historische weergave van de reis van Christoffel Columbus naar het Caribisch gebied en de kolonisatie aldaar van de Taino, een Indianenvolk. Om geld uit te sparen gaat de Spaanse filmploeg van regisseur Sebastián en producer Costa (resp. rechts en links op de poster) in 2000 naar de stad Cochabambu in Bolivia. Dat daar een ander soort Indianen woont nemen ze voor lief.

De film begint sterk met de vele stedelingen die op de auditie afkomen. Als Sebastián en Costa arriveren staat de rijen tot ver in de straten. Costa wil al die mensen niet en stuurt ze weg, maar de Indiaan Daniël Aduviri met de vurige ogen die samen met zijn dochter Belén in de rij staat, wijst hem erop dat ze allemaal een kans zouden krijgen. Ondertussen wordt een levensgroot kruis met een helikopter naar een plaats in de bergen vervoerd waar het verhaal zich afspeelt. Als ze dat in de hoogte proberen te krijgen vallen er nog net geen slachtoffers. Dat had ook met een kraan gemoeten, zegt Sebastián achteraf hoofdschuddend.

De voortgang van de film gaat moeizaam. Tijdens de tekstlezing drinkt Anton, die de rol van Columbus speelt, veel wijn. Hij vindt dat Columbus conservatief was, maar Sebastián zegt dat hij voor de belangen van de Indianen opkwam. Er ontstaat ook discussie tussen Sebastián en Costa of ze Daniël mee laten doen als de opstandige Hatuey. Costa wil hem liever niet, maar Sebastián zet door vanwege zijn vurige houding. De figuranten krijgen de opdracht een bolletje goud te zoeken en krijgen in ruil daarvoor twee dollar.

Een assistente maakt tegelijkertijd een documentaire over de film, een The making of, waarin zij personages ondervraagt over hun rollen en ook filmt ze het verzet tegen een waterleidingsbedrijf dat met medewerking van de overheid de Indianen van hun putten wil beroven. Dit blijft niet bij een incident, maar neemt ernstige vormen aan waarbij Daniël zich als een spreekbuis ontpopt. Costa vraagt hem zich afzijdig te houden vanwege zijn rol in de film, maar Daniël kan de strijd tegen het onrecht niet zomaar naast zich neerleggen.

Inmiddels komen de Indianen op de filmset ook in opstand, bijvoorbeeld als ze, achtervolgd door de Spanjaarden, hun kinderen moeten verdrinken in de rivier. Ook al zijn het poppen die ze daartoe uitgereikt krijgen, ze weigeren mee te doen. Tijdens een ontvangst op het gemeentehuis proberen Sebastián met de burgemeester te praten over de rechten van de Indianen op water, maar de laatste is daar doof voor. Hij verwijt de filmmakers dat ze de figuranten zelf maar twee dollar geven voor een bolletje goud.

Daniël wordt bij protesten in elkaar geslagen. Sebastián is in crisis over de film, maar Costa haalt hem over door te gaan. Er is alleen nog de kruisscène te spelen. Costa geeft Daniël geld om af te zien van deelname aan de protesten. Daniël accepteert het geld maar gaat toch verder. Hij wordt opgepakt en belandt in de gevangenis. Costa moet ook nog geld geven aan de directeur om hem vrij te kopen. Dat is voor de duur van de film. Sebastián vindt dat moreel moeilijk en nog moeilijker om Daniël daarover niet in te lichten. Als Belén, de dochter van Daniël, later in het centrum gewond raakt en haar moeder aan Costa vraagt haar naar het ziekenhuis te vervoeren, raakt ook Costa in gewetensnood. Een spannende ontknoping volgt.

Hier de trailer.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten