Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 12 april 2014

Filmrecensie: Turistas (2009), Alicia Scherson





De doelloosheid van een scheikundige

Het aanbreken van de vakantietijd is een periode waarin van alles mis kan gaan. Na alle spanning van het werk moet men pakken en overschakelen naar een ander ritme.
De 37-jarige Carla Guttiérez zit naast haar man Joël in de auto. Ze maken op weg naar hun vakantiebestemming geen vrolijke indruk (zie foto). Ze leest en niet veel later steekt ze haar hoofd uit het raam omdat ze misselijk is. Joël vraagt of dat van het lezen komt of dat het een andere reden heeft. Carla biecht op dat ze een miskraam opgewekt heeft omdat ze niet toe was aan een kind. Joël is van streek. Als Carla moet plassen rijdt hij weg.

Carla zit langs de weg te wachten tot hij terugkomt. Ze loopt naar een cafetaria en spreekt op haar mobiel in dat ze daar een half uur op hem wacht. Als hij niet komt opdagen, gaat ze met een vrachtwagenchauffeur en diens Noorse lifter mee richting Santiago de Chile. De 21-jarige blonde lifter die Ulrik heet, gaat kamperen in een natuurpark. Carla stapt ook uit. Ze wil vandaar de bus nemen, maar mist die. Vanwege haar onhandigheid, zegt ze tegen Ulrik. Ze loopt met hem mee. Hij vertelt haar dat hij homo is, tenminste dat denkt hij, hij weet het niet zeker.

De beheerder van het natuurpark wijst hen een plek aan op de camping. Carla herkent hem als de zanger Orlando die ze vroeger op televisie zag. Hij wordt geassisteerd door twee knappe nichtjes die beiden in het zwart gekleed gaan en allebei Susana heten. Ze verkopen brood aan Carla en smeren haar ook avocado’s aan.

Carla en Ulrike gaan als vrienden met elkaar om en slapen in zijn tent. Ulrik zegt dat zijn vriendin hem ooit verweet dat hij onvolwassen was. Hij wil van Carla weten wat volwassenheid is. Carla vergelijkt het met een vrucht die rijp is. Ulrik vraagt zich af of alles dan voorbij is. Carla zegt dat er dan alleen genieten is. Later, als ze langs de rivier een zonnebad nemen, vertelt Ulrik dat hij door een vriendje verlaten is, omdat hij die sloeg vanwege jaloezie.

Wat nu? Hoe gaat dit verder? Hoe zal de film met de gegeven ingrediënten en fraaie karakters zich ontwikkelen? De beeldschone meisjes in de winkel zouden vamps kunnen zijn met monsterlijke, sadistische plannen. Orlando, die in de steek gelaten is door zijn vrouw en al eens een buurvrouw van Carla te pakken nam, zou de bleke en magere Carla kunnen versieren. Ze is geïnteresseerd genoeg in de vogels die in de ochtend in het park te horen zijn. Ook met Ulrik zou ze een en ander kunnen beleven.

Dat laatste gebeurt ook, maar veel later pas, na een nacht waarin Ulrik tijdens een feest overstuur raakt en zich in zijn homoseksualiteit afgewezen voelt. Als hij weer in slaap gevallen is doorzoekt Carla zijn portemonnee en komt erachter dat hij helemaal geen Noor is. Hij heet geen Ulrik, maar Miguel en is een Chileen die net als zij uit Santiago komt. Ze voelt zich voor de gek gehouden en wil niets meer met hem te maken hebben. Hij volgt haar echter naar de warmwaterbronnen en daar praten ze het uit.

Als haar man Joël, met wie Carla wel eens belt, op de camping verschijnt om haar mee te nemen naar huis, weigert ze dat. Ze neemt liever met Miguel de trein terug. Als ze op het perron in Santiago zijn telefoonnummer wil noteren om nog eens iets af te spreken, is hij opeens verdwenen.

Er zijn weinig films die op een natuurcamping spelen. Wat dat betreft is Turistas origineel met opnames van kleurige vogels en insecten. De dialogen zijn leuk, maar er is een beter verhaal nodig om de kijker te overtuigen van de doelloze innerlijke wereld van een Chileense scheikundige.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten