Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 4 september 2014

Filmrecensie: The firm land (2009), Chapour Haghighat



Vergeefse tocht naar de stad om medicijnen

Deze wonderlijke film waarin veel te zien is maar weinig wordt verklaard, gaat over een Indiaas dorp aan zee dat geplaagd wordt door de ziekte aids. Herhaaldelijk worden dorpelingen op een houtvuur aan zee verbrand. Onder leiding van een visser met een witte baard (zie foto) die een zieke zoon heeft, gaat men in optocht naar een guru die hen vertelt dat ze de ziekte aan zichzelf te wijten hebben omdat ze zich hebben ingelaten met vrouwen uit het zuiden. Hij raadt hen aan om naar de hoofdstad te gaan op zoek naar medicijnen en een dokter.

De visser kiest een aantal mannen in de kring uit door hen met zijn stok in hun buik te prikken. Het is een wonderlijk gezelschap dat de tocht naar de hoofdstad onderneemt. Aandoenlijke personen die in een kluit bij elkaar blijven als een groep jonge eenden. Een van hen houdt een dagboek bij om hun avonturen in vast te leggen.

In de stad nemen ze hun intrek in een pension. De volgende ochtend gaan ze naar Kusha, een vroegere dorpeling die inmiddels een goed leven leidt in de stad. Ze vertellen hem over de sores in hun dorp en willen vier advocaten. Kusha zegt dat hij zijn best voor hen zal doen en dat ze in de tussentijd de stad maar moeten bekijken.

Een van de groepsleden schrijft een brief naar huis en gaat op zoek naar een postzegel. Hij belandt bij een rivier. Vanaf de brug ziet hij een ruzie tussen twee jonge mannen aan de rand van een vervallen woonwijk. Een vrouw achter hem kijkt hem verleidelijk aan. De brief belandt in het water, de vrouw stapt in een auto.

Later is men getuige van een worsteling tussen een tarotkaartlegster en een hotelmedewerker. De vrouw leest hun de kaarten en raadt ze aan snel naar huis te gaan. Ze verlaten het hotel op kousenvoeten zonder te betalen en gaan nog eens langs bij Kusha die zich niet laat zien en hen twee weken aan het lijntje gehouden heeft. Later zegt hij in de camera dat hun idee van vier advocaten belachelijk is.

Een volksverteller gelooft hun verhaal maar kan hen niet helpen. Een professor is met hen begaan en stuurt hen naar het ministerie van Gezondheid. Ze nemen plaats op de binnenplaats maar worden verjaagd door de bewaker. De minister vindt hun probleem niet zijn zaak.
De mannen krijgen steun van krantenverkopers zodat er een opstootje ontstaat met pers erbij.
De minister moet wel reageren. Hij besluit echter met hulp te wachten tot de inspectie die het volgende jaar op het programma staat.  

The firm land begint met een oude pensionhoudster uit de hoofdstad, die in een schommelstoel zit, haar bedienden roept en zichzelf in de spiegel bekijkt om te zien of haar einde al nabij is. Als zij hoort van het probleem van de mannen biedt zij hen een overvloedige maaltijd aan met muziek erbij. Tijdens het eten vertellen de mannen haar ieder een wijs verhaal. Als ze weg zijn, vindt ze het dagboek van een van de mannen. Ze leest over het begin van hun reis en kruipt weer in haar schommelstoel, waarin ze spoedig sterft. Een bediende ziet het dagboek en gooit het met oude bloemen in de vuilnisbak.  

De mannen lijken niet echt teleurstellend over hun resultaat. Bij terugkomst in het dorp vertellen ze de anderen over hun belevenissen. De zoon van de visser leeft nog. De visser haalt hem uit bed en zet hem in een stoel met uitzicht op de ruisende zee.

The firm land is een raamvertelling. Het verhaal wordt opgediend door een handelsreiziger met een cowboyhoed die uit zee komt en een dorpeling vertelt wat hij heeft meegemaakt in een ander dorp.

The firm land is opgedragen ter herinnering aan een zus van de regisseur, die wellicht aan aids overleden is. Helaas heb ik geen trailer gevonden van dit boeiende schouwspel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten