Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 7 februari 2015

Els Jacobs over Grip op de chaos, Boekhandel De Vries, Haarlem, 6 januari 2015



Hoe krijg ik mijn kruidenpotjes schoon?

Schoonmaken is niet mijn fort. Wellicht ook niet omdat jongens in de jaren zestig niet met deze bezigheid lastig gevallen werden. Het waren de meisjes die bij het huishouden ingeschakeld werden, de jongens hielpen de vader met klussen buitenshuis. Het zal daarom zijn dat ik vaak allerlei zaken over het hoofd zie: dat de ramen nodig gewassen moeten worden, het papier van de vensterbank zich opstapelt of dat de kruidenpotjes gepoetst dienen te worden. Dat laatste blijft lastig. De afwas is te doen, stofzuigen geen probleem, de w.c.’s schoonmaken heb ik inmiddels ook in de vingers, maar die verdomde potjes in de keuken die steeds weer stoffig worden, krijg ik maar niet te pakken. Ik spoedde me daarom naar Boekhandel De Vries waar ik wellicht van Els Jacobs zou horen hoe ik de potjes moest aanpakken.  

Jacobs is een echte huishoudfreak. Ze schreef al vier boeken over het onderwerp, te beginnen met Aan de slag met de huishoudcoach in 2008. Daarin behandelde ze een drietal werkgebieden: opruimen, organiseren en huishouden. Het opruimen verdeelt ze in in vier stadia: overdenken, opschonen, ordenen en onderhouden. Dit eerste boek werd volgens de uitgever heel goed verkocht Men zou denken dat Nederlandstalige mensen daardoor opgeruimd door het leven zouden gaan, maar niets is minder waar. Daarom heeft Jacobs Grip op de chaos geschreven waarin ze ingaat op de problemen om aan de slag te gaan. Ze biedt overeenkomstig de ondertitel De zeven sleutels tot opgeruimd leven de volgende sleutels aan: ontdek je blokkades, vind je motivatie, schets je droomhuis, focus op het belangrijkste, kom in actie met de juiste opruimmethode, activeer je automatische piloot en vier je succes. Daarvòòr gaat ze in op het begrip chaos dat voor iedereen anders is en naast nadelen ook voordelen biedt. Chaos is meestal zichtbaar, maar kan ook onzichtbaar zijn. Eigenlijk meer een filosofisch begrip, lijkt mij.

Daan van der Valk van boekhandel De Vries in Haarlem, in 2012 uitgeroepen tot de beste verkoper op zijn vakgebied, leidt de presentatie in. Uit ervaring weet hij hoe belangrijk het is om aan een opgeruimd bureau te werken. Daarna prijst de uitgever de schrijfster met positieve kwalificaties volgens de letters van het alfabet waarbij de q staat voor quotable.

Vervolgens vertelt Jacobs dat ze al enige interviews heeft gegeven en dat daarin steeds de vraag gesteld werd hoe het haar lukt elke keer weer over hetzelfde onderwerp te schrijven. Ze vertelt dat het ene idee het andere oproept. Opruimen is lastig en moeilijk vol te houden. Gedachten en emoties spelen een belangrijke rol. Jacobs bespreekt, bijgestaan door haar dochters met illustraties op een flipover, een viertal vragen waar men mee blijft zitten:

Waar moet men beginnen?
Jacobs raadt aan om één ding aan te vatten, het liefst iets kleins, bijvoorbeeld een laatje van een keukenblok.

Heeft het zin?
De kinderen tekenen twee dominostenen, om het domino-effect aan te geven dat van een kleine opruimbeurt uitgaat. Kleine stenen kunnen grote omgooien, zoals in Domino Day te zien was.

Hoe krijg ik me zelf ertoe?
Uitstelgedrag gaat men te lijf met een noodplan. Door een ‘als - dan’ redenering houdt de geest zich eerder aan de afspraak. Men kan ook een extreem excuus bedenken, bijvoorbeeld dat men niets hoeft te doen als men beide benen gebroken heeft.

Hoe houd ik het vol?
Heel slim verwijst Jacobs naar Grip in de chaos, waarin ik las dat het belangrijk is om elke dag te oefenen, nieuwe gewoontes te koppelen aan bestaande en oude te vervangen door nieuwe en die een vaste plek te geven. 

Mijn probleem ging echter niet over het opruimen - wat ook wel een probleem is als ik de chaos om me heen zie - maar over het schoonmaken. Misschien kan ik iets regelen met mijn dochter.



 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten