Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 18 februari 2015

Inside Nazi Germany (2012), documentaire van Michael Kloft





Unieke beelden uit Nazi Duitsland in 1937

Michael Kloft vertelt – ook letterlijk – in Inside Nazi Germany met als ondertitel An outside view het verhaal van de Amerikaanse cineast Julian Bryan die in 1937 ongestoord in Nazi Duitsland kon filmen en daarmee uit de eerste hand zijn impressies voor het nageslacht vastlegde. Er zijn unieke opnamen van een rustige Autobahn, gebouwd als werkverschaffingsproject om het zieltogende land er boven op te helpen, boeren die hooien en zich niet erg druk maken over bordjes Joden ongewenst langs de weg en van mensen die een reisje over de Rijn maken. Bryan zegt erbij dat deze beelden nogal onschuldig ogen maar een wrede werkelijkheid verbergen, die door het Amerikaanse volk niet op waarde geschat werd.

In 1938 waren er nog veel Duitse winkels in New York en was er een Nazi partij onder leiding van Fritz Julius Kuhn, maar de Nazi’s werden - op enkele uitzonderingen na zoals de Amerikaanse filosoof en journalist Dubois, ambassadeur William Dodd en natuurlijk de joden - niet als een ernstige bedreiging gezien. De Verenigde Staten krabbelden midden jaren dertig onder Roosevelt net weer op van de crisis. Het bankroete Duitsland verwachtte alles van het nationaal socialisme. J.F. Kennedy vond de Nazi’s tijdens een reis door Duitsland in 1937 arrogant maar dacht nog dat dit systeem wellicht voor dit land het beste zou zijn.

Bryan was de zoon van een zendeling, studeerde theologie en maakte ook andere reizen, onder andere naar de Sovjet-Unie voor hij in 1937 met zijn camera door Duitsland trok.    
Hij hield zich van de domme over het doel van zijn film en werd daarom door de Nazi’s ingezet om een positief beeld van hun regime in het buitenland over te brengen. Zo filmt hij een tentoonstelling Das Schaffende Volk in Düsseldorf waar men, vanwege het internationale isolement van Duitsland, ersatz producten toont, maar ook een gepantserde bommenwerper, die stiekem door Bryan gefilmd. Bijzonder zijn opnamen van een tentoonstelling van Entartete Kunst in München. De stad Nürnberg leende zich voor massamanifestaties. In 1499 waren de joden daar al eens verwijderd en inmiddels was de stad het derde bolwerk van de Nazi’s na Berlijn en München.  

Duitsland was vier jaar na de machtsovername door Hitler een land waarin de kritiek verstomd was en de oppositie doodgemaakt. Daar zorgde de SS wel voor. Vakbonden waren afgeschaft, arbeiders mochten niet meer staken en deden plichtsgetrouw hun werk. Ook protestanten en katholieken moesten op hun hoede zijn. Dominee Martin Niemöller (1892-1984) werd vanwege zijn weigering om een standpunt in te nemen opgesloten. Tijdens de wereldtentoonstelling in Parijs werd in het Duitse paviljoen propaganda gemaakt voor de nieuwe orde. Jean Genet voelde zich in Duitsland de enige vrije mens te midden van een geknecht volk en schreef daarover de roman Journal du Voleur. De haat tegen anderen werd er systematisch ingepompt in werkkampen voor jongeren. Jonge zweefvliegers konden later mooi als gevechtspiloten ingezet worden. De Spaanse burgeroorlog vormde een mooi oefengebied. Schoolkinderen kregen de slechtheid van de joden met muurkranten bewerkt. Zelfs kinderen van vijf jaar ontkomen niet aan indoctrinatie. Oud strijders werden aan de partij gebonden met macht en geld en anders ging men het concentratiekamp in. Buchenwald was verboden gebied voor Bryan. Dubois schreef dat Hitler in elke toespraak weer de joden vervloekte en dat die langzamerhand van hun burgerrechten beroofd werden.

Na zeven weken vertrok Bryan uit Nazi Duitsland. Zijn film had hij al eerder van de Verenigde Staten gestuurd. De reacties in zijn geboorteland waren lauw. De Verenigde Staten geloofden nog steeds niet dat het zo’n vaart zou lopen. Daarom is het wel goed dat men Poetin tegenwoordig hard aanpakt.

De Duitse regisseur Michael Kloft maakte veel andere documentaires over de Tweede Wereldoorlog zoals in 2004 The Goebbels experiment. Hier de pdf van The thief’s journal, de Engelse vertaling van Journal du Voleur van Jean Genet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten