Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 12 februari 2015

Mad dog: inside the secret world of Muammar Gaddafi (2014), BBC documentaire van Christopher Olgiati



Libische dictator is een gevangene van zichzelf

Muammer Gaddafi (Sirte 1942- idem 2011) was een van de langstzittende staatshoofden, vooral door de olie. Het Westen vergaf hem daardoor zijn wandaden. Veel naaste medewerkers wilden nog steeds niet praten. Het is stuitend om te zien hoe Tony Blair aanpapt met de Libische leider, die droomde van de heerschappij over Afrika. Onder een achttal kopjes zet Christopher Olgiati de handel en wandel van Gadaffi uiteen.

Handel in terreur: in het begin van de jaren tachtig verkochten Amerikaanse wapenhandelaren dodelijk gif en wapens aan Gadaffi en leverden daarbij ook instructeurs om met de wapens om te gaan. Een van hen was Frank Terpil die in Havana ondergedoken zit, maar voor het eerst wil praten over het huurmoordbedrijf van Gadaffi. Hij vertelt dat Mansour, de minister van Buitenlandse Zaken in 1993 in Cairo werd vermoord en, net als anderen, door Gadaffi in vrieskisten werd bewaard in zijn enorme paleiscomplex, bewaakt door vrouwelijke lijfwachten.

Het Kayser complex: de Duitser Kayser leverde lange afstandsraketten aan een volgens hem bescheiden man. Zijn vrouw doet er, op hun Bounty eiland, nog een schepje bovenop en zegt dat Gadaffi beleefd en charmant was. Helaas kon hij zijn volk niet overtuigen van zijn ideeën, neergelegd in zijn boek Escape to hell and other stories (1998). Hij wilde graag een kernmacht worden, zodat men naar hem zou luisteren en werkte daarom samen met de Pakistani.

Broeder leider: Gadaffi werd opgeleid in Engeland, maar slecht behandeld. Hij zette in 1969 de Libische koning Idris af, verbood politieke partijen en sloot politieke tegenstanders op in de gevangenis waar ze ernstig mishandeld werden. Zogenaamd antirevolutionaire studenten werden opgehangen onder de ogen van scholieren. Op een dag liet Gadaffi alle kamelen in Tripoli doodschieten omdat ze niet thuishoorden in een moderne samenleving. Gadaffi was een aanhanger van Nasser maar minder te spreken over Sadat, die vrede wilde sluiten met Israel. Na de aanslag op Sadat bleef alleen de Oegandese president Idi Amin, die zelf een half miljoen landgenoten vermoordde, Gadaffi trouw. Zijn paleis werd een terroristisch Woodstock, waarin terroristenleiders met veel egards ontvangen werden. Omdat de toekomst niet glorieus oogde, gaf Gadaffi in 1976 zijn Groene Boek uit, waarin hij zijn ideeën uitlegde zoals Mao deed in zijn Rode Boekje.

De koning van Afrika: Gadaffi wilde graag koning worden van alle Afrikanen maar die wilden de Arabier niet. Hij kocht staatshoofden om, stichtte een enorme moskee in Oeganda, maar werd achter zijn rug bespot. Hij was verantwoordelijk voor de genocide in Liberia die door Charles Taylor geleid werd en dat een gruwel was, waarin kinderen hun ouders doodschoten omdat ze anders zelf gedood werden.

Bombardement: in 1986 voerde de Verenigde Staten luchtaanvallen op Libië uit na aanslagen op vliegtuigen. In 1988 liet Gadaffi een Pam Am toestel uit de lucht halen boven het Schotse Lockerbie met 270 slachtoffers tot gevolg. Deze aanslag bracht hem in een isolement. De vrouw van Mansour zegt dat hij langzamerhand geestesziek werd en bang werd voor zijn naaste medewerkers. Zijn vrouwelijke lijfwachten moesten juichen als tieners geëxecuteerd werden. Hij liet Libische toestellen van de burgerluchtvaart neerschieten om te ontkomen aan de Westerse sancties. De Braziliaanse plastisch chirurg die ook Berlusconi onder handen had, vond hem aardig en intelligent en opereerde Gadaffi onder plaatselijke verdoving omdat hij bang was vermoord te worden. Door Viagra misbruikte Gadaffi tienermeisjes die hij op scholen uitzocht en naar zijn paleis liet brengen. Zijn sadisme was ongekend.

Ontmaskerd: Gadaffi wilde het hele kernwapenarsenaal van Kazachstan kopen. Hij schakelde daarbij de Zwitserse familie Tinner in, die contact had met de Pakistaanse atoomgeleerde Khan. Zoon Tinner was zich niet bewust dat hij voor Gadaffi werkte, maar had niet het gevoel dat hij er onderuit kon. De CIA onderschepte een schip dat met verrijkt uranium op weg was naar Tripoli. De V.S. dreigde Gadaffi dat hij hetzelfde lot zou ondergaan als Saddam Hoessein.  

De make-over: Tony Blair wilde de Westerse sancties opheffen nadat Gadaffi schuld bekende aan Lockerbie, meewerkte aan vervolging van de daders en zijn kernwapenbezit liet ontmantelen. Ondanks de martelingen die doorgingen werd Gadaffi gerehabiliteerd.

Gezichtsverlies: Gadaffi reisde met zijn kogelvrije tent, lijfwachten en kamelen de hele wereld rond. De leiders ontvingen hem hartelijk uit angst dat er straks weer een vliegtuig uit de lucht geschoten zou worden. Tegelijkertijd probeerde Gadaffi nog een aanslag te plegen op de kroonprins van Saoedi Arabië. De fotograaf van de foto op de poster zag een mad man voor zich met ogen zonder uitdrukking. In februari 2011 zette hij het leger in tegen zijn eigen volk. De tankbestuurders zaten vastgebonden in hun tanks en verbrandden levend. Gadaffi vluchtte naar Sirte. De Navo onderschepte een vluchtpoging waarna hij door het volk werd vermoord. De vrouw van Mansour zegt dat Gadaffi de gevangene van zichzelf was.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten