Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 19 december 2015

Light Fly, Fly High (2013), documentaire van Beathe Hofseth en Susann Østigaard


Kasteloze gaat voor haar overtuiging en krijgt de wereld die te winnen is

De documentaire Light Fly, Fly High gaat over de 24 jarige Indiase Thulasi die als Dalit weinig kansen in het leven heeft en hoopt daar via een boksloopbaan in verandering te brengen. Ze is daarbij wel afhankelijk van de voorzitter van de plaatselijke club en heeft een aardig robbertje met hem uit te vechten.

Beathe Hofseth en Susann Østigaard beginnen onder de douche. Thulasi vertelt dat ze het verdomt om gehoorzaam te zijn en zich aan te passen aan de omstandigheden. Dat past niet in haar karakter. Op haar veertiende verliet zij haar ouderlijk huis omdat haar vader wilde dat ze met iemand van het ministerie trouwde en na een periode van weeshuizen werd ze opgenomen in het gezin van Helenma, Kanappa en hun drie kinderen. Hoewel een Dalit onderaan de maatschappelijke ladder staat, wil Thulasi hogerop. Ze zit al tien jaar op een boksschool, die dat mogelijk moet maken. Voor haar 25 ste moet ze zich bewijzen om in aanmerking te komen voor een banenplan van de overheid waarmee ze aan haar kasteloosheid kan ontsnappen, maar ze heeft weet van de gevaren achter de geblindeerde ramen. Karuna, de voorzitter van de club, moet zijn handtekening zetten en doet dat niet voor niets. Zelf vindt ze dat talent genoeg moet zijn om zich te bewijzen.

Ze reist met andere meisjes, die minder geneigd zijn hun mond open te doen, met de trein, naar een toernooi. Het geld voor de reis heeft ze voorgeschoten gekregen van haar pleegvader. Voor de wedstrijd in het vlieggewicht moet ze Karuna nog even gedag zeggen van haar coach. Helaas moet Thulasi vanwege een arm uit de kom opgeven. Karuna is ontevreden en verbiedt haar eerst nog te komen boksen maar trekt dat later zonder opgaaf van redenen weer in. Waarschijnlijk kon hij het knappe meisje niet uit zijn hoofd zetten. Als ze zich kwalificeert voor een groep deelnemers aan de Olympische Spelen in 2012 kan ze alsnog in aanmerking komen voor het banenprogramma van de overheid. Haar pleegvader is beducht voor de onkosten en ziet liever dat ze trouwt. Haar pleegmoeder, die zich al eerder zorgen maakte over de toekomst van Thulasi, bekijkt haar schouder die door het trainen weer dikker geworden is. De gekooide papagaaien in de woning geven het gevoel van Thulasi steeds fraai weer.  

Thulasi dreigt de wandaden van Karuna openbaar te maken als hij haar geen handtekening geeft. Als dat inderdaad niet gebeurt op het trainingskamp waar hij misbruik van haar wil maken, voegt ze, niet alleen voor zichzelf maar ook voor andere meisjes, de daad bij het woord. Karuna wordt gearresteerd op basis van haar aanklacht. Er volgt een periode van drie maanden waarin Thulasi en Karuna van de club gezet worden. In die tijd trouwt Thulasi met Rajesh, hoewel ze er niet tegen kon hoe haar moeder bejegend werd door haar vader en het huwelijk als een gevangenis zag. Omdat de twee nog geen huis hebben blijft ze bij Helenma wonen. Karuna komt op borgtocht vrij en probeert wat te ritselen met Thulasi maar die houdt haar poot stijf. Na twee maanden krijgt het jonge paar een huis maar dan is de verhouding al slecht. Rajesh staat niet toe dat Thulasi op een of andere manier contact heeft met anderen, waarop ze teruggaat naar haar pleegouders. Daar kijkt ze naar haar landgenote Mary Kom die in Londen bokst. Ze vertelt Helenma dat ze ooit van de jonge vrouw won.

De doffe ellende wordt opgeheven als Thulasi toch in aanmerking komt voor het banenprogramma. Ze is dolblij met de baan als bokstrainer en heeft het leven daarmee zelf in de hand. Na de echtscheiding krijgt ze een eigen woning. De club is dicht, de rechterlijke uitspraak laat nog op zich wachten. 

Hier de trailer op de site van Idfa.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten