Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 21 juli 2017

Tokyo idols (2017), documentaire van Kyoke Miyake


Schattige meisjes vervullen functie in contactarme maatschappij

In de driedelige serie van Joanna Lumley over Japan, die vorig jaar werd uitgezonden, was al een glimp te zien van een Japanse meidengroep die in de uitgaanswijk Akihabara in Tokyo de harten van mannen op hol brengt. Lumley hoorde dat de kleur van de gloeistick aangeeft welk meisje men het leukst vindt. Documentairemaakster Kyoke Miyake, die eerder tekende voor My atomic aunt, legt de geheimen van de aantrekkingskracht van deze Tokyo idols, verder bloot. De band die mannen met dit soort levende poppen hebben gaat in de richting van een religieuze verering.

Er zijn zo’n tienduizend tienermeisjes die idol zijn. De negentienjarige Rio is er een van. Ze wilde zangeres worden, maar kwam op zestienjarige leeftijd in dit circuit terecht. Ze vond de hysterie eerst eng, maar heeft zich daarbij neergelegd. Ze heeft veel fans waaronder The Brothers, een groep die wordt aangevoerd door de drieënveertigjarige Koji. Nadat hij zijn vriendin aan een ander kwijtraakte, zoekt hij zijn heil bij de idols. Rio is een spiegel voor hem, maar wel een dure, want de Meet & Greet bijeenkomsten na afloop van het dagelijks optreden kosten veel geld. Hij ambieert niet veel meer dan geld verdienen en dat uitgeven aan het contact met Rio. Over tien jaar heeft hij mogelijk aandoeningen en hij wil voor die tijd plezier beleven.

De vader van Rio is chiropractor en geeft zijn dochter, die onder een handdoek ligt, een stevige massage. Volgens hem moeten zij beiden het publiek tevreden stellen. Inmiddels doet Rio ook aan wedstrijden mee waarbij de meest favoriete idol wordt gekozen. Ze wordt daar tweede en gaat door naar de finale, een groot mediaspektakel. Als haar kansen afnemen, gaat ze op de fiets naar Kagoshima om zichzelf te promoten. Koji steunt haar en komt tot de conclusie dat hij zelf ook meer van zijn leven kan maken. Rio bedenkt om zelf een bedrijfje te beginnen. Een ontmoeting met een componist leidt tot een verdere carrière.   

De oudere manager Mitacchi, werkzaam bij een vervoersbedrijf, is in de ban van de tweeëntwintigjarige Yuka. Hij komt daardoor niet meer bij zijn ouders of zijn vriendin. Yuka wilde vroeger model worden, De veertienjarige Amu zit in de meidengroep Harajukustory. Een student toont trots een foto van hem en het meisje. Zijn gevoelens voor haar komen in de buurt van romantische. Hij vindt het teveel moeite om een vriendin te zoeken en blijft liever ongebonden. De moeder van Amu vindt al die aandacht van mannen voor haar dochter niet verkeerd. De tienjarige Yuzu zit in de band Amore Carina. Haar moeder staat pal achter haar.

Een kritische journaliste geeft commentaar op het verschijnsel van de idol rage, ontstaan in een periode waarin Japan gebukt ging onder de economische crisis. De idols zijn een equivalent van de Sex Pistols in Londen. Het handen schudden tijdens de Meet & Greet is een element dat nog maar kort geaccepteerd is en dat voor veel mannen een seksuele bijbedoeling heeft. Vrouwen spelen, behalve als idol, geen belangrijke rol in de Japanse cultuur. Mannen voelen zich veilig in het contact met dit soort jonge meisjes. Hun gevoelens worden niet gekwetst en hun fantasieën blijven intact.

Het is natuurlijk wel de vraag wie de gevoelens van dit soort mannen uitbuit. Ook de opoffering van de meisjes om vooral toch proberen te behagen, is kwalijk voor hun ontwikkeling.   
  
Hier de trailer op vimeo, hier mijn verslag van Joanna Lumley’s Japan, hier de website van Kyoke Miyake, hier mijn bespreking van My atomic aunt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten