Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 30 augustus 2017

The lost JFK tapes (2009), documentaire van Tom Jennings


Filmische reconstructie van de meest schokkende aanslag in de vorige eeuw

The lost JFK tapes toont allerlei nog niet eerder uitgezonden filmbeelden van de aanslag op John F. Kennedy op 22 november 1963 in Dallas, maar ook van de arrestatie en de moord op Lee Harvey Oswald. Het is aangrijpend om de gebeurtenis die de hele wereld schokte in onbekende beelden terug te zien. Documentairemaker Tom Jennings heeft uit het beschikbare materiaal, dat 45 uur besloeg, fragmenten geselecteerd en achter elkaar gezet vanaf de aankomst van de Air Force One in Dallas tot de aanslag van nachteigenaar Jack Ruby op Oswald. Vijfenvijftig jaar na dato kreeg ik nog steeds kippenvel van het bericht dat de president doodgeschoten was.

Jennings begint in Fort Worth waar de stemming er al goed in zit. JFK begeeft zich op het vliegveld met Jackie onder het verzamelde publiek en maakt tijdens het presidentiële ontbijt grapjes over het feit dat het roze mantelpakje van Jackie wel door de inleider gememoreerd wordt en de pakken van Lyndon Johnson en hemzelf niet. Hij krijgt daarop een cowboyhoed en belooft die later in het Witte Huis op te zetten.

Daarop gaat het gezelschap samen met gouverneur Connally en diens vrouw naar Dallas. Jackie stapt tegen het protocol in als eerste uit het vliegtuig. Op de luchthaven staat de open limousine klaar waarin het viertal het gejuich van het publiek vrolijk in ontvangst neemt. De bedoeling is dat JFK in de Trade Mart een toespraak zal houden voor 2500 gasten, maar zover komt het niet. Aan het eind van Elm Street, in Dealey Plaza, inmiddels ook bekend van de documentaire Plaza man (2014), waarin Robert Groden geportretteerd wordt die zijn leven aan de moord gewijd heeft, wordt Kennedy door zijn hoofd geschoten en raakt ook Connally gewond. De limousine spurt meteen naar het ziekenhuis maar veel kunnen ze daar niet meer voor JFK doen. Al gauw horen we het bericht dat twee priesters in aanwezigheid van Jackie het heilig oliesel hebben toegediend en haar daarna hebben gecondoleerd.

Droefenis en afgrijzen heersen op straat. In de Trade Mart brengt een organisator het nieuws met het gevoel dat het weer de dag is dat Pearl Harbor werd aangevallen. Het gebouw vanwaar de schoten zijn gelost, wordt omsingeld, maar men vindt slechts een wapen. Er volgt een klopjacht op de dader die en passant ook nog een agent doodschoot. Men vindt hem in een bioscoopzaal en hij verzet zich tegen zijn arrestatie. Al gauw wordt duidelijk dat men te maken heeft met de vierentwintigjarige communist Lee Harvey Oswald. Zijn vingerafdrukken staan op het gevonden geweer.

Jackie en Johnson begeleiden de lijkkist naar Washington, nadat Johnson eerst nog beëdigd is. Op de vliegtuigtrap vertelt de commentator dat het roze mantelpakje van Jackie onder het bloed zit. Zelf vertelde ze daarover al in de documentaire Jackie without Jack (2013). Oswald vertelt de pers dat hij niets misdaan heeft, juridische bijstand wil en dat hij een blauw oog heeft opgelopen tijdens zijn verzet tegen zijn arrestatie. Als hij naar het huis van bewaring wordt gebracht wordt hij in de kelder van het politiebureau doodgeschoten door nachtclubeigenaar Jack Ruby. Men dacht dat hij van de veiligheidsdienst was. Oswald wordt nog naar het ziekenhuis gebracht maar zijn leven is niet meer te redden. De speculaties kunnen beginnen.

The lost JFK tapes is een verkorte weergave van The lost JFK tapes: The assassination.

Hier de trailer op vimeo, hier mijn bespreking van Jackie without Jack, hier die van Plaza man.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten