Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 8 november 2011

Daphne Bunskoek en Irma Verdonck, Gesprek op 2, 30 oktober 2011


Een ervaringsdeskundige zet zich in voor de kankerpatiënt en zijn omgeving.

Bijzonder hoogleraar Irma Verdonck deed al twaalf jaar onderzoek naar de gevolgen van kanker, toen ze door het KWF gevraagd werd plaats te nemen op de door hen opgerichte leerstoel. Verdonck was persoonlijk betrokken omdat ze in 2007 voor borstkanker behandeld was. Ze vroeg zich af of het niet te druk zou zijn, maar werd gemotiveerd om iets te kunnen doen voor de patiënten.

De leerstoel is ingesteld om verschillende aspecten van het leven met kanker te onderzoeken. Men ervaart niet alleen negatieve effecten, maar ook meer verbondenheid. De stijging van het aantal kankergevallen komt door de vergrijzing en door een betere diagnostiek en behandeling. In plaats van een dodelijke ziekte wordt het steeds meer een chronische. Patiënten kunnen klachten houden, van de behandeling bijvoorbeeld. Vermoeidheid komt veel voor, net als stress en depressie.

Dat legt druk op de geestelijke gezondheidszorg. Er komen meer controles in ziekenhuizen, er zijn veel disciplines die ermee te maken hebben, zoals een psycholoog, een fysiotherapeut etc. Zoveel krachten zijn er niet. Er is berekend dat een op de vier schoolverlaters in de zorg moet gaan werken om aan de vraag te voldoen en dat kan niet. De zorg moet dus anders worden ingericht. Verdonck houdt zich, na de nieuwe richtlijn over het screenen van de psycho-sociale kanten van kanker, bezig met zelfhulpcursussen die uit een boekje of op internet gedaan kunnen worden.

Zelf had ze tijdens haar behandeling het meest behoefte aan informatie over de gevolgen. Ze kwam vervroegd in de overgang en houdt nu vocht vast. Ze is zelf op zoek gegaan naar een oplossing. Veel mensen zijn allang blij dat ze genezen zijn verklaard en zwijgen over de bijkomende kwaaltjes. Verdonck vindt dat ze die wel kenbaar moeten maken.

Ze is ook bezig om de gevolgen voor de omgeving van het leven met een kankerpatiënt in kaart te brengen. Partners missen de gezondheidswinst en storten soms in elkaar. Het is belangrijk om hen een handreiking te bieden.

In dit hele verhaal is Daphne Bunskoek nog niet genoemd. Ze gedraagt zich als een vlijtige leerling, blij dat ze geen domme vragen stelt. Ze begint over de invloed van positief denken.
Verdonck zegt dat er geen bewijs is of de overlevingskans daarmee vergroot wordt. Er is een relatie tussen de kwaliteit van leven en overleven, maar een oorzakelijk verband is nog niet vastgesteld.

Bunskoek bijt zich vast in de terreur van het positief denken.
Verdonck denkt dat de aandacht van Pink ribbon voor de bewustwording van jonge vrouwen met borstkanker van belang is, maar dat een gezonde levensstijl geen garantie biedt dat iemand geen kanker krijgt. Ze vindt het moeilijk om iemand geheel verantwoordelijk te stellen voor zijn (rook)gedrag. Het is moeilijk het gedrag te veranderen. Mensen hebben niet echt een keuze. De huidige regering maakt geen beste beurt door de hulp aan verslaafden te beëindigen.

Is ze daar kwaad over? vraagt Bunskoek strijdlustig.
Verdonck is niet zo van de barricades. Ze vindt het dom. Er moet aan preventie gedaan worden.
De kanker heeft haar meer verbondenheid opgeleverd in haar gezin en in haar werk kan ze haar ei kwijt.  

Het was boeiend om Irma Verdonck te horen maar een gesprek was dit niet te noemen.
   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten