Liefde en sociale verschillen
Het verhaal begint bij een demente dame (Gena Rowlands) die
in haar luxe huis omringd is door vakkundig en hulpvaardig personeel. Ze wordt
voorgelezen door een oudere man over een jongen en een meisje die in South
Carolina wat met elkaar krijgen.
De kijker ziet hoe dat gebeurt. De 17-jarige Allie, een
meisje uit de burgerij, wordt in 1940 op de kermis aangesproken door Noah, een
jonge houtbewerker. Hij wil een ritje met haar maken in het reuzenrad, maar
Allie kiest een jongen uit haar eigen milieu. Noah springt in hun wagentje op
het moment dat dat onderaan is en veroorzaakt tumult. De baas van de attractie
roept, terwijl ze weer de hoogte in gaan, dat hij naar eruit moet komen. Zo’n
wagentje is niet geschikt voor drie personen. Noah grijpt een stang en hangt in
de lucht. Hij daagt Allie uit om met hem uit te gaan, want anders laat hij los.
De jongen die naast Allie zit kan het niet aanzien en wil dat ze toegeeft,
hetgeen Allie dan ook doet.
Zij is me het karaktertje wel, want als Noah haar later in
de stad ontmoet, ziet ze toch af van het afspraakje. ‘You don’t know what you
want,’ zegt Noah, die haar tenslotte wel mee krijgt naar de film. Na afloop
wandelen ze over straat. Noah gaat op een kruispunt op de grond liggen om naar
de stoplichten te kijken. Hij nodigt Allie uit naast hem te komen liggen. Ze
kan zich zoiets eigenlijk niet toestaan, maar laat zich toch overhalen. Ze
beleeft daardoor een bevrijding uit de strakke normen van de burgerij. Vanaf
dat moment is het dik aan tussen de twee.
Het is fantastisch zoals Rachel McAdams invulling geeft aan
de rol van Allie. Ze is levenslustig, sprankelend, een meisje uit één stuk en
nog geloofwaardig ook. Als ze op bezoek bij Noah en zijn vader gaat, hoort ze
dat haar vriend een gedicht van Walt Whitman opzegt. De vader legt uit dat Noah
zijn stotterprobleem heeft overwonnen met het luidop declameren van poëzie.
Helaas hebben haar ouders andere plannen met haar. Vooral de
moeder wil niets weten van haar omgang met een houtbewerker. Haar vader is
laconieker. Met zijn fraaie zuidelijke accent straalt hij vooral genotzucht uit
in hun zomerverblijf in de buurt van Charleston. Als Noah tijdens een etentje
wordt uitgenodigd, verneemt hij dat Allie naar San Lawrence in New York gaat.
Noah en Allie zetten hun liefdesrelatie voort, maar
gemakkelijk hebben ze het niet met elkaar. Hun denkbeelden verschillen maar hun
liefde overwint alles, zo lijkt het. Noah toont Allie een oud vervallen huis
aan een meer dat hij voor haar gaat opknappen en waar ze dan op het balkon kan
schilderen. Allie is daarmee zeer gelukkig, maar opeens wordt de verhouding
afgebroken omdat haar moeder besluit om de vakantie eerder af te breken. Een
briefwisseling tussen Noah en Allie houdt ze door de brieven van Noah weg te
houden.
Inmiddels wordt het oorlog. Noah moet in dienst, Allie
ontmoet Lon die veel meer naar de wens van de moeder is en vergeet Noah. Vlak
voor de bruiloft met Lon ziet ze een foto in de krant van Noah bij zijn huis.
Ze gaat nog een keer bij hem op bezoek. Samen maken ze een tochtje met de
roeiboot over het meer dat overdekt is met ganzen. Vanwege een onverwachte
onweersbui regent Allie drijfnat, alweer een moment van bevrijding. Wat
onvermijdelijk volgt is een loyaliteitsconflict met de sociale verschillen als
basis.
Af en toe schakelen we over naar de voorlezende man en de
dementerende vrouw. Het is niet altijd van belang voor het verhaal, maar
wellicht gebeurt dat om de kijker nog steeds ervan te doordringen dat er een
relatie is tussen de liefdesaffaire en de twee oude mensen. Op het eind volgt
nog een verrassing over het boek dat de man voorleest.
Vooral het eerste deel van deze film naar de gelijknamige
roman van Nicolas Spark, is het meest aasprekend door het vitale spel van Ryan
Gosling en vooral Rachel McAdams. Hier een mini bio van haar. Hier de romantische trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten