Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 17 juni 2012

Herman van der Meer over verandering in de rechtspraak, Teylers museum, 3 juni 2012


In de serie Mag het ergens over gaan spreekt Ziggy Klazes dit keer in de kamer van Pieter Teyler met de president van de Haarlemse rechtbank over veranderingen in de rechtspraak.

Herman van der Meer zegt dat de rechtbank zeker geen stoffig bedrijf is, maar vlot en modern en middenin het leven staat. Behalve criminelen komen er vreemdelingen langs, mensen met familieproblemen, met hun buren, met verhuurders en bazen die ontslag geven. In Nederland zijn er jaarlijks acht miljoen zaken en zaakjes, in Haarlem zo’n 100.000.
De overheid wil uit het oogpunt van kwaliteitsverbetering de negentien rechtbanken terugbrengen tot tien. Haarlem wordt de hoofdvestiging van Noord-Holland.

De laatste twintig jaar heeft de rechtbank meer oor gekregen voor wat de maatschappij vraagt.
Ziggy Klazes vraagt of dat niet komt door de grotere media aandacht voor zaken die mislopen.
‘Als de helft van de berichtgeving klopt, zijn we tevreden,’ antwoordt Van der Meer. Zelf probeert de rechtbank de standpunten beter uit te leggen. Soms rectificeert men ook, bijvoorbeeld in de Chipshol-zaak toen NRC een verkeerde voorstelling van zaken gaf. Overigens betekent meer aandacht voor de rechtspraak dat die in de maatschappij meer van belang gevonden wordt. Mensen die ermee te maken oordelen positiever, zelfs de helft van de veroordeelden is positief over de rechtspraak.

Ziggy begint over de Klimop-zaak, een megazaak over fraude in de vastgoedwereld, die ruim een miljoen euro kostte en leidde tot de berechting van elf verdachten. Er werd zelfs een filmpje van gemaakt.
Van der Meer wilde het dossier van duizend pagina’s samenvatten op Youtube. Een bureau maakte een weergave met Playmobilpoppetjes. De kosten, 10.000 euro, werden door een landelijk ochtendblad ten onrechte bekritiseerd. Er kwamen veel positieve reacties op, ook van advocaten. De toonzetting van het requisitoir door het Openbaar Ministerie, gemaakt door een tekstbureau, was streng.

Ziggy vindt de rechtspraak teveel een sitting duck
Van der Meer zegt dat voorzichtigheid geboden is. Het filmpje over de Klimop-zaak mocht bijvoorbeeld niet openbaar worden vóór de uitspraak van de rechter. Vertrouwelijkheid zit aan het beroep gekleefd, zegt meneer de president.

Ziggy Klazes begint over wraking, dat tegenwoordig vaker plaatsvindt, bijvoorbeeld nadat de voorzitter van de rechtbank, Rino Verpalen, met het citeren van het gedicht Jantje zag eens pruimen hangen de indruk wekte dat de verdachten in de Klimop-zaak dieven waren. Wrakingsverzoeken worden behandeld door dezelfde rechtbank om te voorkomen dat tijdgerekt wordt. 

Ziggy Klazes haalt een rapport aan van Transparancy international, waarin de rechtspraak in Nederland integer genoemd wordt, alleen de toebedeling van zaken is onduidelijk.
Van der Meer is bezig met een werkgroep een betere regeling op te zetten. Er is een ontwikkeling naar meer protocollen, met de mogelijkheid voor een rechter om daarvan af te wijken. Het bestuur van de rechtbank kan de rechter niet inhoudelijk op de vingers tikken, maar moet daarvoor in hoger beroep gaan.

Het gesprek gaat verder over twee nagels aan de doodskist van de rechtspraak, de verhoogde griffierechten, die het onmogelijk maken voor de burger om nog een beroep te doen op de rechtbank en het voorstel van de politiek om minimumstraffen in te voeren. Van der Meer
vindt dat de bepaling van een strafmaat in de rechtszaal moet plaatsvinden. Iemand twee keer een ongewenste tongzoen geven, hetgeen binnendringing is, zou op vijftien jaar gevangenis straf uitkomen.

Van der Meer is vol lof over een lezersjury in het Haarlems Dagblad die in de krant schrijft over een bijgewoonde zitting. De nuance keert daarmee terug. Vaak komt de straf van de jury overeen met die van de rechter. Juryrechtspraak is te duur, omdat mensen lang uit hun werk worden gehaald. In Amerika leidt het tot schikkingen.

Van der Meer zegt dat internet een belangrijker functie kan vervullen in de wisselwerking tussen rechtbank en burger en dat Europa de juridische gang van zaken complexer maakt. Zaken als kinderporno en vrouwenhandel kunnen echter niet op nationaal niveau opgelost worden.

Een vraag uit de zaal gaat over de verhouding tussen civiele, strafrechterlijke en bestuursrechterlijke zaken. Van der Meer antwoordt dat de civiele en bestuursrechterlijke zaken zo’n zeventig procent van alle zaken uitmaken en dat Haarlem veel megastrafzaken behandelt. 

 Ik had zijn opvatting nog willen horen over de toenemende juridisering in Nederland, maar was helaas niet bij de zitting aanwezig.

Hier de uitzending op de site van Ziggy Klazes, hier het filmpje over de Klimop-zaak, hier een toegang tot de uitgesproken vonnissen op rechtspraak.nl.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten