Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 13 december 2012

De revolutieroute, aflevering 2, documentaireserie van Rudi Vranckx.


In de tweede aflevering van de driedelige serie De revolutieroute is Rudi Vranckx (zie foto) in Egypte en ook nog even in Benghazi en Misrata. In Benghazi werd het voetbalstadion door Khadaffi platgebombardeerd hetgeen kwaad bloed zette onder de bevolking, Een huisvader reed een auto met explosieven door de legerpoort en gaf daarmee het sein voor de opstand. Misrata wordt wel het Stalingrad van Libië genoemd vanwege de belegering en de gruwelijkheden die zich daar afspeelden. Onder de titel Strijd om de macht neemt Vranckx toch vooral de schade in Egypte op, bijna twee jaar na de revolutie

Helaas is het niet allemaal actueel wat we te zien krijgen. Na een verplichte korte terugblik op de opstand, waarbij de jonge Egyptische protestzanger Rami Essam zijn wonden toont die hij opliep tijdens folteringen in de gevangenis, concludeert Vranckx in het begin van 2012 dat de revolutie nog niet voorbij is. Op dat moment heeft het leger de touwtjes in handen en is het niet duidelijk of het die weg wil geven. Vranckx ontleent zijn uitspraak aan een gesprek met twee jongemannen van de Unie van Revolutionaire Jongeren die een prachtig paleisachtig gebouw tot hun beschikking hebben. Ahmed Maher denkt dat de burgers samen in actie zullen komen tegen het leger, Abdalla Helmy dat er in een democratie meerdere visies naast elkaar bestaan en dat men daar vrij over moet praten. 

Vranckx stelt dat Egypte, ondanks het enthousiasme van deze jongeren, toch een conservatief en religieus land is. Hij trekt naar het platteland waar Facebook en Twitter ontbreken. De boeren zijn blij met de revolutie omdat de ongelijkheid schrijnend was en er grote tekorten waren. Men heeft echter, voor wat het bestuur betreft, meer vertrouwen in de oude garde dan in jonge honden. Personen die de militaire raad aanvallen zijn verraders, zo luidt het oordeel.

Vranckx stelt dat het leger zich weliswaar heeft teruggetrokken maar dat het economisch een grote rol van betekenis speelt. Een derde van de economie is in handen van het leger. Veel producten in de supermarkten worden door het leger gefabriceerd. Op 11 september j.l. werd nog hevig tegen het leger geprotesteerd. Een vrouw werd vernederd en ontkleedt. Azza Helal, die het voor haar opnam, raakte zelf zwaar gewond door de stokslagen die we op film zien. Ze meent dat het leger denkt dat zij het volk kunnen controleren, maar zij bestrijdt dat en gaat terug naar het Tahrirplein tot zij hun doel bereikt hebben.

Men stelt dat het leger en de islamisten de revolutie gestolen hebben. Morsi heeft de jongeren op een zijspoor gemanoeuvreerd. Nadat hij dit najaar bemiddelde tussen Gaza en Israël, kwam hij met een grondwet waarbij de islamitische sharia leidinggevend is. Die leidde tot hevige protesten.  

Vranckx gaat weer terug naar de zomer en ondervraagt een moderne jonge vrouw over de kans dat straks hoofddoekjes verplicht worden. Ze antwoordt dat men haar niet kan dwingen. Een lid van een metalgroep gaat de straat weer op als hun muziek verboden wordt. Wat later wordt de club waar ze spelen op last van een advocaat van het Moslim Broederschap gesloten. Godslastering is verboden in de grondwet. De spanning stijgt. Koptische christenen worden aangevallen. Als Vrankcx boekenkramen van salafisten filmt wordt hij op een arrogante manier weggewuifd. Een andere salafist organiseert juist een voetbalwedstrijd tussen salafisten en kopten om de sfeer tussen de groepen te verbeteren.

Het grootste gevaar voor Egypte, stelt Vranckx, schuilt in de economische ellende. Een derde van de bevolking is straatarm. Het toerisme is sterk afgenomen. Kamelendrijvers eten zelf hun beesten op. Van meer optimisme getuigt een gesprek met Nadia Abdel Gaber, een van de weinige vrouwelijke taxichauffeurs in Cairo. De meeste vrouwen houden zich schuil in hun huizen, zegt ze, maar dat zou zij niet kunnen. Ze is een bezienswaardigheid op de weg. Soms klappen andere vrouwen voor haar. Volgens haar is de Egyptische man weinig geëmancipeerd. Zij wil niet wachten tot de president dit probleem heeft opgelost. Iedereen moet eraan meewerken.

Tenslotte spreekt Vranckx met de Egyptische diplomaat Amr Moussa, die ervan overtuigd is dat de revolutie niet meer aan het volk voorbij kan gaan. Het is een volkszaak die niet gekaapt kan worden. Men is druk bezig om het onderwijs, de rechtsspraak en het bestuur te hervormen. Iedereen die in de weg loopt wordt verpletterd, zo profeteert hij.

Vranckx houdt het op een kwetsbare democratie in wording met onvoorspelbare kanten. Veel zal afhangen, denk ik, van de uitslag van het referendum de komende weken. De kans dat de islamisten de grondwet er door drukken blijft groot. De overtuiging van de liberalen zal niet afnemen. Wat dat betreft is de titel Strijd om de macht goed gekozen.   

Hier meer informatie over de uitzending en de serie, ook hier op Facebook is het spoor te volgen van Rudi Vranckx die al verschillende keren zijn reportages bijna met de dood moest bekopen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten