Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 18 december 2012

Little Matador (2012), documentaire van Sandra Jordan en Gabriel Range


Een bijzonder (zwaar) beroep

In deze documentaire worden drie Mexicaanse kinderen gedurende achttien maanden gevolgd die stierenvechter willen worden. Volgens de toelichting zien we extreme inwijdingsrituelen. Ik dacht daarbij aan allerlei morele aspecten, theoretische en praktische vaardigheden, maar de inwijdingsrituelen spelen zich vooral in de arena af.

Andrea Guadalupe (12) zit op een stierenvechterschool in Aguascahentes. Meisjes kunnen het ook, zegt ze. Volgens haar zijn er drie fasen in het stierenvechten: nadat de picador met steken de stier verzwakt heeft, putten de bandoleros de stier verder uit, zodat de stier met een muleta gedood kan worden. Ze heeft veel theoretische kennis, zegt haar coach. Ze wordt door een jonge stier aangevallen omdat ze haar doek niet goed houdt. Het zou haar teleurstellen als ze geen matador werd. Ze gaat in een auto naar een ranch. De coach praat op haar in. Andrea wil vooral haar angst overwinnen. 

Joel Arturo Delgado Sanchez (9) woont in Leon. Hij wordt El Panita genoemd. Zijn moeder verontachtzaamt hem, zijn vader werkt in de V.S.. Later horen we dat hij daar ook een vrouw heeft. Zijn coach Ismael (28), die zelf ook vecht, zegt dat stierenvechten een goede leerschool voor het leven is. De grote matadoren begonnen als kind. Stierenvechten is meer dan een strijd tussen mens en dier, het is een strijd met de dood. Joel is verlegen maar krijgt meer zelfvertrouwen. Zelf moest hij zich als kind forceren, met Joel wil hij dat voorkomen. Als ze in Salamanca op een ranch zijn, mist Joel zijn vader. Hij vreest dat hij een deel van de entertainment is en dat Ismael niet om hem geeft als hij geen stierenvechter wordt. Ismael zegt dat hij vooral een vriend van Joel is. Toch gaat hij naar Spanje om daar deel te nemen aan wedstrijden. Joel oefent de bewegingen voor automobilisten die voor het stoplicht staan te wachten. Tijdens de nationale kampioenschappen wordt Joel door een stier gegrepen, maar hij gaat door. Hij bidt voor een altaar. Als Ismael weer terug is, nemen ze de draad weer op. Joel wil aspirant matador worden.

Michelito Lagravere (10, zie foto) heeft het van geen vreemde. Zijn vader is stierenvechter, maar hij vindt het een gevaarlijk beroep. In Texcoto gaat hij neer. Elders wordt hij opnieuw geraakt, maar hij komt terug en steekt de stier dood. Zijn coach ziet het als een kunst. In Lima, Peru debuteert hij in de Acho, terwijl er buiten gedemonstreerd wordt tegen dierenmishandeling. Tijdens de persconferentie in de club zegt hij dat hij twee oren als trofee wil meenemen. Tijdens de steek raakt hij gewond, maar hij komt terug. Als hij opnieuw steekt moet hij met een gewond been naar het ziekenhuis, maar hij genoot er toch van. Hij doet later mee aan de volwassen competitie. Hij is de jongste matador aller tijden.

Het zijn mooie beelden van de kinderen, maar het blijft een beetje hetzelfde, dat zwaaien met een doek. Het is jammer dat ze de kinderen niet breder geportretteerd hebben. Een discussie bijvoorbeeld met een leeftijdsgenootje die stierenvechten dierenmishandeling vindt.

Hier een interview met documentaire maakster Sandra Jordan, hier de promo.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten