Fantasie kan ook saai zijn
Kenmerkend voor dromen is de schok waarmee men er in sommige
gevallen uit ontwaakt. Men bevond zich in een wereld die erg werkelijk aandeed,
maar bij het wakker worden blijkt die als een zeepbel te verdwijnen. Allerlei
verbanden die in de droom automatisch gelegd werden blijken helemaal niet bij
elkaar passen. Michel Gondry mengt in The
science of sleep droom en werkelijkheid op speelse wijze door elkaar.
Hoofdpersoon Stéphane Miroux droomt niet alleen maar heeft ook een droomwereld
geschapen. In een zelfgebouwde televisiestudio verzorgt hij regelmatig
uitzendingen. De eerste keer over het bereiden van dromen. Zijn eigen dromen
zien we terug in de film, waarin de grenzen tussen droom en werkelijkheid herhaaldelijk
worden opgezocht, maar helaas levert dat niet veel verrassing op.
Stéphane Miroux keert in het begin van de film terug uit
Mexico. Zijn ouders zijn gescheiden. Hij woonde bij zijn vader, maar zijn
moeder, die in Parijs woont in een oud appartement, heeft een baan voor hem
gevonden. Het zou om creatief werk gaan bij een bedrijf dat kalenders maakt,
maar dat valt tegen. Het is knippen en plakken, aldus collega Guy. Stéphane
toont zijn eigen schilderwerk aan diens baas, die wel gecharmeerd is van zijn fantastische
productie, maar zelf is Stéphane teleurgesteld dat zijn moeder hem naar
Frankrijk heeft teruggehaald.
Het leukste deel van de film gaat over de verhouding van Stéphane
met zijn buurmeisje Stéphanie (Charlotte Gainsbourg). Als er bij haar een piano
naar boven wordt gebracht raakt Stéphane in de verdrukking en verwondt zijn
hand. Een mooie gelegenheid om nader met haar kennis te maken. Stéphanie heeft
juist vriendin Zoë op bezoek. De jonge vrouwen maken Stéphane wijs dat ze een
creatief beroep hebben terwijl ze in werkelijkheid winkelbedienden zijn in een
tekenzaak . Stephane doet alsof hij niet in het huis woont. Hij houdt dat lang
vol, ook als de vriendinnen allang weten dat hij een buurman is.
Er is in de film veel ruimte voor dromen en voor de
creatieve fantasie van Stéphane. Zijn vader was een goochelaar dus hij heeft
het niet van een onbekende. Hij sleept Stéphanie erin mee en wordt verliefd op
haar, maar zij is niet op zoek naar een relatie totdat ze tijdens een avond uit
opeens met een ander danst. Dat is tegen het zere been van Stéphane.
Helaas is het vertoonde weinig begeesterend. Het gedoe met
een tijdmachine is niet erg origineel. De verbeelding heeft weinig om het lijf.
Seksmaniak Guy maakt de film ook al niet leuker. Het overbrengen van dromen en fantasieën
hoeft niet per definitie een meerwaarde op te leveren.
Hier
de trailer. Michel Gondry maakte twee jaar eerder Eternal sunshine of the spotless mind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten