Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 19 maart 2013

Filmrecensie: Stella (2008), Sylvie Verheyde



Een jaar uit het leven van een gevoelig Parijs meisje

Wat moet je als meisje als je na de overstap van het basisonderwijs op een middelbare school komt waarop allemaal rijke kinderen zitten en jij de dochter bent van een café eigenaar uit een slecht milieu? Als je door je klasgenoten wordt genegeerd en je ouders weinig aandacht voor je hebben? Als je ’s nachts wakker wordt van het geschreeuw van licht ontvlambare cafégasten, als je op opzichtige wijze verleidt wordt door habitués die naast het café wonen?

Dit overkomt de elfjarige Stella Vlaminck (zie foto) in 1977 in Parijs. Ze is een bedeesd meisje met een grote gevoeligheid, dat we door de ogen van Sylvie Verheyde heel dicht naderen, terwijl Stella zelf via een voice-over commentaar levert op haar levenssituatie. Ze is wellicht beduusd omdat ze gebukt gaat onder een nare ervaring uit het verleden. Ze doodde een bakkersdochter maar het incident werd in de doofpot gestopt. Stella draagt het incident nog steeds met haar mee. Het maakt dat ze niet onbekommerd kan leven, dat ze op haar hoede is, maar tegelijk zet ze wel door. Men ziet de radertjes in haar hoofd op topsnelheid bewegen om te bepalen wat voor haar de beste mogelijkheden zijn.

Meteen al de eerste dag op de nieuwe school loopt ze een klap op van een jongen. School is niet leuk maar wel een kans. Dat is duidelijk voor Stella, al heeft ze moeite het leertempo bij te houden. Ze houdt zich koest maar wordt door de vakleraren en - leraressen vaak aan de schandpaal genageld. Gelukkig is een klasgenote, de intelligente Gladys Fernandez van Argentijnse komaf, wel aardig tegen haar. Stella gaat veel naar Gladys toe die uit een hechte joodse familie komt met een vader die psychiater is en een boek heeft geschreven over adolescentie en bewustzijn.

Door Gladys gaat ze Balzac lezen. Daardoor kan ze zich onttrekken aan de holle sfeer in het café, al legt ze ook nog steeds graag een kaartje met de mannen. Heel mooi is de scène waarin ze met kerst, dat in het café in de middag wordt gevierd, in haar nette jurkje klaar zit aan de bar met achter haar een vrij jonge barkeeper, die wel aardig voor haar is. Het is de stilte voor de storm waarin een oom, zoals traditie is, zijn lul in een champagne beker zal stoppen.

Ze wordt voor het eerst ongesteld, kijkt naar een jonge man en vrouw die het tijdens een voetbalwedstrijd op televisie zich in de wc aan elkaar verlustigen, scheurt het kinderbehang van de muren van haar kamer en krijgt op school een waarschuwing omdat ze, na een ruzie tijdens de gymles, een klasgenote met haar hoofd tegen de radiator geslagen heeft. Omdat ze bang is in het donker slaapt ze op de grond naast haar vader.

In de zomer logeert ze bij haar oma in een gat waar weinig te beleven valt, maar met Geneviève die uit een zwak milieu komt heeft ze een hele goede band. Een paar dorpsjongens proberen het met hen aan te leggen maar Stella moet daar niets van hebben. Als ze terugkomt hebben haar ouders onenigheid over een minnaar van de moeder van Stella. Als Gladys vraagt wat ze in de vakantie gedaan heeft, zegt Stella dat ze gefietst hebben. Ze reden wat rond en zworven over de stortplaats, hoewel een tante van Geneviève hen dat verbood.

Als Gladys wordt uitgenodigd op een feestje van klasgenootje Nathalie gaat Stella gewoon mee. Ze vindt er eerst niets aan, maar als ze door de grotere Alain uitgenodigd wordt voor een dans raakt ze verliefd. Als ze hoort dat ze over is naar de volgende klas kan haar leven bijna niet meer stuk. Een knappe prestatie van Stella.  

Hier de Franse trailer, waarin Stella naast een blond meisje in de klas zit, door haar het meisje uit Het kleine huis op de prairie genoemd.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten