In deze zesde en helaas laatste aflevering van Boeken op reis, spreekt Wim Brands met schrijfster
Claire Vaye Watkins (1984), die verknocht is aan de streek Death Valley in
Nevada, waar ze opgroeide. Iedere zomer komt ze nog wel terug. Voor de rust en
de hoge luchten, maar ook om na te denken.
In de verhalenbundel Battleborn,
haar debuut, noemt ze zich een kind van de woestijn. Ze realiseerde zich dat
pas toen ze in 2007 vanwege studie uit Nevada vertrok.
Samen met Wim Brands loopt ze door Pahrump, een door god vergeten
dorp op honderd kilometer van Las Vegas. In de nacht is de gloed van de stad
tegen de bergwand zichtbaar. Ze toont het ouderlijk huis en zegt dat het geluk
daar groter is door de neergang die volgde. Haar vader kwam uit Los Angeles,
haar moeder uit Las Vegas. Death Valley lag in het midden. Haar moeder leed aan de ziekte van Lyme en had
psychische problemen.
In de omgeving wordt veel drugs gebruikt zoals speed en
meth. Er heerst wanhoop en geweld komt veel voor. Watkins vertelt over een
passant die werd doodgeslagen met een honkbalknuppel tot hij onherkenbaar was.
In haar verhalen vraagt ze zich af waarom men doordraait. Een ervan speelt zich
af in Rhyolite, ooit vanwege een goudader een grote stad met vierentachtig
saloons, inmiddels een spookstad. In twintig jaar tijd ging het leven daar in rook
op. Iemand haalt persoonlijke bezittingen uit een autowrak. Langzaam worden
diens drijfveren onthuld.
Brands veronderstelt dat inwoners op de vlucht waren. Volgens
Watkins was men op zoek naar iets beters. Beweging is het motief in het Westen.
Ook haar ouders hadden iets achter te laten. In het verhaal Spoken, Cowboys vertelt Watkins over het
verleden van haar vader Paul, die lid was van The Manson Family. Later getuigde
hij tegen Charles Manson, die met zijn medewerking in Death Valley werd gesnapt.
De woestijn was de redding voor haar vader. Haar moeder gaf haar het boek Helter Skelter te lezen, om aan te geven
dat haar vader niemand vermoord had.
Zelf heeft Claire weinig herinneringen aan hem. Ze was zes
jaar oud toen hij overleed. Later ontdekte ze dat hij grote gebreken had. Op de
nadere vraag van Brands daarover zegt ze dat hij een mens was net als een
ander. Ze vond het leuk om te lezen dat hij Manson oraal bevredigd had, maar
toereikend is het niet.
Haar moeder stichtte het Shoshone museum dat over de woestijn
gaat. Claire maakte ooit de bijschriften, onder andere bij de mineralen.
Samen met Brands bezoekt ze de grotten in Tecopa, waar haar
vader na zijn tijd in de sekte leefde. Hij kickte daar af van drugs en alcohol.
Een winkelierster herinnert zich hem nog. Hij was de officieuze burgemeester
van Tecopa.
Tenslotte leest Brands voor uit Battleborn. Over de achttienjarige Paul Watkins die in de woestijn
verlost werd van de geweldadige sekte van Charles Manson.
Het viel op dat Brands in dit programma veel rustiger was
dan in het wekelijkse programma op zondag. Hij liet zijn gasten in ieder geval uitpraten,
hetgeen de communicatie ten goede kwam.
Hier een interview met Claire
Vaye Watkins in The New Yorker, hier
een recensie van Battleborn op Cutting edge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten