Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 25 oktober 2013

Filmrecensie: Gadjo dilo (1997), Tony Gatlif



Op zoek naar een zangeres

Roma leden in Frankrijk hebben het moeilijk. Hun levensstijl wordt door de Fransen niet gewaardeerd. Ze zien hen liever gaan dan komen en doen pogingen hen terug te sturen naar Roemenië. In het temperamentvolle Gadjo dilo zien we een omgekeerde beweging.

Parijzenaar Stéphane loopt door een besneeuwd Roemeens landschap, maar geniet daar niet van. Zijn schoenen zijn ook nog stuk. Hij besluit te liften. Hij gaat achter een groep zigeuners aan, die met paard en wagen zijn en ontmoet de oude dronken Izidor die klaagt over zijn zoon Adriani die in de gevangenis zit. Stéphane vertelt hem dat hij op zoek is naar de zangeres Nora Luca en laat een bandje van haar horen. Izidor verschaft hem een slaapplaats in zijn huis.

De volgende ochtend is het een drukte van belang rond het huis van Izidor. Een kleinzoon gaat zijn opa waarschuwen dat er een vreemdeling in zijn huis slaapt, de vrouwen zijn onder de indruk van de knappe jongeman, mannen beschuldigen hem, als hij ervan door gaat, meteen van kippendiefstal. Ze kijken vreemd op als hij weer terug is met drank voor Izidor als dank voor de slaapplaats.

Izidor wil Sabina erbij halen die met haar man in België gewoond heeft, maar daar vertrokken is. Zij spreekt tenminste een woordje Frans, maar de opstandige Sabina heeft daar geen zin in. Eat my pussy, roept ze in het Roemeens. Ze laat hem in het bos waar ze takken sprokkelt, haar kont zien. Stéphane wil er vandoor, maar Izidor houdt hem tegen. Wellicht kan hij de Fransman gebruiken om zijn zoon vrij te krijgen.

Een rijke man komt langs om een strijkje te regelen voor de bruiloft van zijn dochter.
Izidor speelt viool en Sabina maakt er deel van uit als danseres. Stéphane wordt ook uitgenodigd. Met drie dikke Mercedessen gaan ze op weg.

Langzaam ontstaat er een toenadering tussen Sabina en Stéphane. Met geld van zijn moeder koopt Stéphane een auto en samen met Sabina gaat hij op zoek naar de zangeres, die de favoriet was van zijn vader, een handelsreiziger, die in Syrië is overleden.

Izidor vraagt hem of ze ook niet een keer naar Boekarest kunnen. In een bar aldaar ontmoet hij een mooie vrouw. Hij wil haar uitnodigen om in zijn hotelkamer een foto van haar te maken, maar kan dat niet vertalen en vraagt of Stéphane of Sabina hem kan helpen, maar dat willen ze beiden niet doen. Op de terugweg zegt Izidor dat hij niet lekker is. Hij stapt uit en verbergt zich achter een boom. Sabina gaat poolshoogte nemen. Stéphane zien hen ruziën en gaat erop af. Izidor wil een nummertje maken met Sabina maar die had daar geen zin in. Stéphane grijpt in.  

Het verhaal is van een bijzondere eenvoud en de kleurrijke zigeunersfeer en de muziek trekt de film omhoog de hemel in. De beelden van het landschap zijn fraai: stoffige zandwegen tussen de dorpen, kale bomen in het bos, die contrasteren met de felle kleding van de zigeunervrouwen. Vooral Rona Hartner als de spontane, gekke, grappige, maar vooral vrijgevochten Sabina is prachtig om te zien. Samen met de meer beschouwelijke maar vriendelijke Romain Duris als Stéphane vormen zij een onweerstaanbaar duo.

Hier de trailer van de film die in het Engels The crazy stranger heet met daarin een fragment van de verrassende beginscène in de sneeuw. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten