Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 14 januari 2015

After Paris – The battle for British islam, BBC Panoroma, 12 januari 2015




De strijd gaat tussen de extremistische islam, gewelddadig of niet, en een meer liberale islam

De Britse rubriek Panomara toont beelden van de aanslag op Charlie Hebdo en de gijzeling in de joodse supermarkt. Daarbij waren twaalf doden te betreuren. Men zegt dat twee terroristen een militaire training in Jemen kregen. Panorama verslaggever John Ware vraagt zich af waarom radicale Franse moslims hun landgenoten doodden. Het antwoord van Britse moslims luidt dat de gewone moslim in handen van radicalisten gedreven wordt.

Volgens Mohammed Manwar Ali, een voormalig jihadist, spelen veel factoren een rol spelen bij het sektarische geweld, maar komt het vooral door het idee van zij en wij. Er wordt een scheiding gemaakt tussen gelovigen en ongelovigen. De kern van het probleem zit in de islam zelf.

Op Youtube werd een Happy Moslim video geplaatst die pleit voor een open islam in een democratische staat. De sympathieke moslima Sara Kane, directeur van het mij onbekende Inspire, was daar erg enthousiast over, maar de unhappy moslims vinden de video obsceen.

Adam Deen (zie foto), stichter van het Deen instituut dat filosofische en theologische debatten organiseert, zegt dat de extreme islam in de minderheid is maar dat ze wel luid roepen en steeds meer volgers krijgen. Afgelopen zomer probeerden ze in Birmingham een voet tussen de deur te krijgen op scholen waarin ze intolerantie predikten tegen homo’s en joden en de islamitische vrouw als superieur voorstelden vergeleken bij de westerse vrouw.

Er zijn imams die moslims oproepen om hun invloed aan te wenden om van de democratie een theocratie te maken met een sharia-wetgeving. John Ware spreekt met een vertegenwoordiger van de niet gewelddadige extreme islam die zegt dat de definitie over het mens-zijn niet bij iedereen dezelfde is. Volgens Deen praat men goed dat jonge moslims andersdenkenden doden. Kane zegt dat IS steeds meer steun krijgt vanuit sympathisanten in Groot-Brittannië. Er zijn zo’n zeshonderd Syriëgangers, die voorstander zijn van de sharia-wetgeving.

De conservatieve Britse regering wil net als de Nederlandse de extremistische islam indammen. Omer el Hamdoon is een vertegenwoordiger van deze stroming en ziet dat als een manier om moslims het zwijgen op te leggen. Hij zegt zelfs dat dit niet democratisch is. Deen denkt dat maatregelen op de lange termijn alleen tot het martelaarschap leiden. De vroegere Franse premier Edith Cresson gaat uit van het principe dat je moet kunnen zeggen wat je denkt, omdat je anders een slaaf bent.

We zien beelden van debatten gevoerd op de universiteit waar fel gediscussieerd wordt tussen moslims over het juiste geloof, waarbij ik moest denken aan de strijd tussen rekkelijken en preciezen in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Sommige moslims menen dat de islam in het Westen gecriminaliseerd wordt. De islamitische tv presentator Dilmar Hussein heeft het idee dat moslims geslachtofferd worden en dat sommigen daarom de aanval kiezen als zijnde de beste verdediging. Panorama toont beelden van de aanslag op 22 mei 2013 door een fanatieke moslim op een Brits soldaat. Voor de camera rechtvaardigde hij de verdediging van zijn geloof.

De conservatieve televisiezender Islam Channel benadrukt tot afschuw van Kane het slachtofferschap. De woordvoerder van deze zender zegt dat ze een internationale zender zijn, die in vele landen uitzendt en dat het slachtofferschap niet voor de Britse moslims geldt. Tegenover Islam Channel staat het progressieve British Moslim dat vanaf afgelopen zomer op televisie uitzendt en geen onderscheid maakt tussen moslims en niet moslims. Daar wil men openheid in plaats van geslotenheid. Het extremisme is terug te voeren tot een dehumaan idee over wij en zij, zegt Deen. Die visie klinkt duidelijk door bij een Britse moslim die in Syrië een fanatieke rede houdt voordat hij andersdenkende westerlingen onthoofd.

De strijd tussen de moslims speelt zich af door de generaties heen. Sara Kane vreest dat het nog een harde strijd wordt. Het lijkt me er geen een met gemakkelijke oplossingen. Wellicht zouden wij kunnen helpen door onze democratie te versterken en de economische macht aan banden te leggen. Moslims die het Westen wantrouwen zouden meer vertrouwen in onze rechtsstaat krijgen en niet uitwijken naar extremistische groepen. Dat is een andere benadering dan de repressieve die nu zo luid klinkt. 

Hier de Happy Moslim video.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten