Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 18 januari 2015

Theaterrecensie: Schotland, Orkater/De Nieuwkomers, Toneelschuur, 17 januari 2015



Ontregelend spel rond het verleiden van een meisje

Orkater/De Nieuwkomers is een respectabel initiatief dat nieuw talent de kans biedt om zich aan het theaterpubliek te tonen. Dat Schotland net de kinderschoenen ontgroeit lijkt, wordt zichtbaar in de  kleurige kleding, het wonderlijk gele decor en de inleiding van Luuk dat hetgeen we gaan zien zijn herinnering is, zijn visie op de gebeurtenissen, die zo halverwege getoond worden.

We bevinden ons in een huis dat tot het casco afgebroken is om verbouwd te worden tot een hotel dat In de dromen heet. Luuk (Freek den Hartogh) en Rowan (Krisjan Schellingerhout) wachten verveeld op instructies van Frank die wel eens mag komen opdagen. Degene die echter verschijnt is een meisje met blond haar in een lichtblauw leren rokje en een tas op haar rug; schijnbaar een schoolmeisje, dat aan de jongens vraagt waar haar vriend Frank is. Het is het begin van een boeiend spel, waarbij de jongens het meisje proberen in te palmen, te veroveren, vast te binden, met een noodlottige afloop. 
  
Het meisje krijgt verder geen naam, wellicht omdat ze symbool staat voor alle meisjes die aan het begin van hun leven nog grote idealen hebben. Zij ziet zichzelf als een danseres, wil het liefst met Frank naar Schotland om daar flamengodanseres te worden. Ze popelt om haar ideeën waar te maken, maar wordt door Luuk en Rowan aan het lijntje gehouden en kan geen weerstand bieden aan hun aardige manier van doen. Ze krijgt een gele cola en samen gaan ze naar de leeuwen kijken in de dierentuin. Het eerste onzedelijke voorstel van de jongens komt als ze zeggen dat het meisje iets terug moet doen voor de leeuwen die zich laten bekijken. Ze zou bijvoorbeeld haar rokje iets kunnen optillen, hetgeen het meisje ook meteen doet.

De sfeer is sprookjesachtig, doet denken aan Roodkapje die naïef door het gevaarlijke bos loopt waar de wolf zich schuil houdt, maar het meisje weet meer dan de jongens denken. Het decor met blaaskussens is een veelzeggende verwijzing naar de volgroeide jongeheren van Luuk en Rowan. Het publiek wordt op een grappige manier betrokken bij de voorstelling, speelt bijvoorbeeld de rol van leeuwen in de dierentuin.    

Een nieuwe dimensie krijgt de voorstelling door een rollenspel met Frank in de hoofdrol. Rowan schetst, bijgestaan door Luuk, met de nodige ironie de autoritaire persoonlijkheid van Frank, die niet eens zoveel in het meisje ziet. De sfeer verandert als het meisje zegt dat zij de regels niet begrijpt en dat die helemaal geen regels zijn, dat maar dat de jongens bepalen wat er gebeurt. Dat is het moment om het meisje als een hond aan de lijn te leggen. Rowan jaagt haar angst aan door te doen alsof hij een leeuw is, waardoor het meisje in het schavot klimt.  

De muziek vormt een integraal onderdeel van de voorstelling en gaat moeiteloos in het spel over. Het meisje doet ook mee, heel komisch met een grote tuba die ze volgens de jongens verkeerd vasthoudt en later met een grappig snaarinstrument. Ook de rolstoel waarin Rowan noodgedwongen zit vanwege een geblesseerde enkel, valt in het geheel niet uit de toon.

Schotland is de veertiende productie van Orkater/De Nieuwkomers en werd geschreven door Lore Dijkman die zich daarbij baseerde op De heilige Antonio van Arnon Grunberg en daarnaast de rol van het  geëxalteerde meisje op zich nam.

Hier de muziek uit de voorstelling, ook te downloaden. In dat laatste geval krijgt u een bonus.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten