Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 1 mei 2015

The Buddha (2011), documentaire van David Grubin



Voor een boeddhist hoeft de wereld niet pijnlijk te zijn

In de lange documentaire The Buddha, die voluit The Buddha : The story of Siddhartha onthult David Grubin, samen met betrokkenen als de Dalai Lama, iets over het leven van Siddharta Gautama, die 2500 jaar geleden opgroeide als prins met alle materiële welstand van dien, maar het pad koos van geestelijke verlichting en een voorbeeld werd voor velen, waarmee het boeddhisme de vierde religie ter wereld werd.

Aan de hand van fraaie animaties en begeleid door hemelse klanken vertelt Richard Gere over de koningszoon Siddharta die geboren werd in een vruchtbare vallei tussen Nepal en India nadat zijn moeder een droom had over een olifant die haar een bloem gaf, hetgeen erop zou duiden dat ze een heerser of een heilige ter wereld zou brengen. Zeven dagen na zijn geboorte overleed de moeder, hetgeen een voedingsbodem vormde voor het lijden dat de prins ervoer. Hij werd op zijn vijftiende uitgehuwelijkt aan een nicht en had vier pijnlijke ontmoetingen in de wereld: met een oude man, een zieke, een lijk en een monnik. Na dertig jaar in luxe te hebben geleefd, verliet hij ontredderd zijn vrouw en zoon. Godin Mara wachtte hem buiten het paleis op en beloofde hem een wereldrijk, maar Siddharta ging daar niet op in. Hij trok naar het zuiden, naar de Ganges, in een tijd van een geloofsvacuüm op zoek naar zijn eigen waarheid.

Onder leiding van een goeroe deed hij yoga en meditatie, maar daarmee raakte hij zijn zielepijn niet kwijt. Hij ging verder zuidwaarts en praktiseerde het ascetisme door het kastijden van zijn lijf, maar vond daarin ook geen ontsnapping. Een natuurervaring herinnerde hem eraan dat het leven pijnlijk en veranderlijk is. Onder een vijgenboom zag hij het rad van de wedergeboorte voor zich en vond hij rust door inzicht in het lijden. Zijn eerdere metgezellen waren aanvankelijk niet zo te spreken over zijn leer ofwel de Dharma, waarin hij een middenweg zoekt tussen hedonisme en ascetisme. Verlangens zijn niet slecht, maar dienen met verstand uitgeleefd te worden. De Vier Edele Waarheden gaan over het bestaan van het lijden, de oorzaak, de oplossing ervan en de weg die men daartoe kan volgen langs het achtvoudige pad. Om zijn leer te bestendigen stichtte de Boeddha in Sarnath een kloosterorde, die ook open stond voor vrouwen die het leven daar vaak als een bevrijding ervoeren.

Onze geest is volgens de Boeddha veranderlijk. Door hier aandacht voor te hebben leert men de eigen gedachten en emoties kennen en los te laten. Hierdoor ontstaat meer evenwicht en ontspanning. Medeleven met anderen helpt om onszelf los te laten. Het maakt bewust van onze onderlinge verbondenheid met alles wat leeft. Door niet al te zeer op de eigen persoon te focussen, leert men de drie vergiften om te zetten in deugden: woede in medeleven, hebzucht in vrijgevigheid en onwetendheid in wijsheid.

De eerste biografie over de Boeddha werd vijfhonderd jaar na zijn dood geschreven zodat we vooral afhankelijk zijn van hetgeen mondeling werd overgeleverd. Zijn geboorteplaats Lumbini is een pelgrimsoord, net als Bodhi Gaya, de plaats in Noord Oost India waar de vijgenboom stond waaronder de Boeddha verlichting bereikte of Benares waar zijn leer gepreekt werd. Ook in Kushinagara in Nepal waar hij oud en afgeleefd stierf na het eten van een bedorven maaltijd, houdt men de herinnering aan de Boeddha levend.

Geen kennis zonder opoffering, zegt een zeer betrokken jonge vrouw die (voor mij) in de documentaire onbekend bleef maar die ook andere zinnige opmerkingen maakte, zoals dat de voetreis die Siddharta maakte een archetypische reis was naar zijn binnenste, dat zijn leven de leer is, dat die er voor iedereen is en dat elke medemens een boeddha kan zijn. Elk wezen, ook een insect, heeft een boeddha natuur, vult de Dalai Lama aan. Voor een boeddhist hoeft de wereld geen tranendal te zijn.

Hier de trailer van deze documentaire, hier de documentaire van Alexander Oey over de drie vergiften, hier mijn verslag van de documentaire Buddha in suburbia (2011). The Buddha staat ook in zijn geheel op YouTube. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten