Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 9 juli 2015

Filmrecensie: A royal affair (2012), Nikolaj Arcel



Sterk kostuumdrama over een koninklijke romance ten tijde van de Verlichting

A royal affair of En kongelig affære, zoals de film in het Deens heet, gaat over een boeiende verhouding tussen een Deense koningin en de lijfarts van haar mentaal gestoorde man. Dat het verhaal aan het eind van de achttiende eeuw in de tijd van de Verlichting speelt en de tegenstelling tussen adel, kerk en vrijdenkers tot onderwerp heeft, maakt, naast de mooie rol van Mads Mikkelsen als de lijfarts en de fraaie aankleding, van A royal affair een lust om naar te kijken.

De film opent met de oudere Caroline die aan het eind van haar leven een brief schrijft aan haar twee kinderen waarin ze uitlegt hoe haar leven geweest is en maakt van de film een terugblik. Deze Engelse werd in 1766 uitgehuwelijkt aan de mentaal zieke Deense kroonprins Christian. Haar bediende zegt haar, voordat ze de koets instapt, dat ze de koning moet verleiden, maar als ze eenmaal in het paleis is, is dat moeilijker dan gedacht, want de koning is niet bepaald een romanticus, maar iemand die liever zichzelf bevredigt. Desondanks komt het tot een lichamelijke vereniging en meteen tot een zwangerschap waarmee de opvolging en de taak van Caroline als koninklijke baarmoeder volbracht lijkt.

Als Christian ook nog eens een reis zegt te gaan maken naar Europa en een jaar wegblijft, heeft Caroline alle tijd voor zichzelf en haar zoon Frederik. Helaas wordt Christian zieker dan gedacht en wordt er door de graaf in het paleis een lijfarts voor hem gezocht. De Duitse dorpsarts Johan Struensee, zoon van een conservatief priester maar zelf een vrijdenker, wordt door Christian aangenomen omdat hij er onorthodoxe opvattingen op na houdt en de koning samen met hem graag uitspraken van Shakespeare declameert.

Struensee ligt heel wat slechter bij de hofhouding, temeer omdat hij de koning, zoals die zelf graag wil, naar de hoeren laat gaan. Ook Caroline is daar niet van gecharmeerd. Christian vraagt Struensee of hij haar stemming niet wat kan verbeteren en zet daarmee een ontwikkeling in gang die uiteindelijk uitloopt op een romance tussen de twee, waarbij de Verlichtingsideeën een belangrijke motor zijn. Hoewel Struensee wordt gewaarschuwd voor een negatief oordeel van de ministerraad, zet hij, aangespoord door Caroline, door om Christian te bewegen om een liberale koers te gaan varen.

Na een confrontatie tussen ministerraad en koning wordt de raad buiten spel gezet, nemen Christian en Struensee de leiding over en zorgen voor allerlei veranderingen zoals het afschaffen van lijfstraffen, het openen van tehuizen voor wezen en het afschaffen van de censuur. Een complicatie ontstaat als Caroline zwanger blijkt te zijn van
Streunsee. Met veel moeite wordt Christian naar het bed van zijn wettige echtgenote geleid, maar algauw door zijn vrouw weer weggestuurd, hoewel het hem daar wel bevalt. Ze wil tegelijk Streunsee niet meer zien om elke verdenking tegen hen te vermijden.

De geboorte van de dochter leidt tot een verzoening tussen Caroline en Streunsee maar het is duidelijk dat zij geen onbezorgde toekomst tegemoet gaan. De tegenstand komt, naast die van de ministers, in de figuur van Juliane, de moeder van Christian. Ook de koning zelf hoort van de verhouding tussen zijn arts en zijn vrouw, maar is nog te lijmen door het gevaar van een dreigende breuk met Streunsee. Dat redt Streunsee echter niet van de galg. Caroline moet haar zoon Frederik achterlaten en vlucht naar Duitsland, dicht bij de plaats waar Streunsee woonde.   

In de aftiteling lezen we dat Frederik op zijn zestiende een staatsgreep pleegde en in de voetsporen trad waarmee het recht toch nog zegevierde.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten