Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 19 juli 2015

Ping Pong (2011), documentaire van Hugh Hartford.



Tafeltennissen tot op zeer oude leeftijd goed voor lichaam en geest

De Brit Hugh Hartford en zijn broer portretteren een achttal kandidaten die meedoen aan het Wereldkampioenschap tafeltennissen voor tachtigjarigen en ouder in Binnen Mongolië, China, dat de bakermat van deze sport is. De Hartfords laten zien hoe het hen daar vergaat. De documentaire is mooi opgebouwd - met vlaggen die staan voor de landen waaruit de kandidaten afkomstig zijn en die verdwijnen als een kandidaat wordt uitgeschakeld - en is daarmee een lust voor het oog.

De Hartfords beginnen met huidig wereldkampioen Terry Donlon (81) die zes maanden na de wereldkampioenschappen vanwege zijn uitgezaaide prostaatkanker in het ziekenhuis ligt. Zijn landgenoot Leslie D’Arcy (zie poster, 89) die zeven keer wereldkampioen geweest is, wenst hem tijdens een radio interview veel sterkte. Donlon huilt, maar krijgt steun van zijn vrouw die aan zijn bed zit.

Daarna richten de broers Hartford het vizier op de voorbereidingen, een half jaar voor het toernooi.
-          De gespierde D’Arcy doet veel aan lichaamsoefeningen, waaronder gewichtheffen omdat zoiets de basis is. Hij draagt ook een gedicht voor tijdens het radio interview.
-          Donlon ziet niets in krachttraining. Hij bekijkt thuis de videobanden van eerdere toernooien en zegt dat tijd kostbaarder wordt met het ouder worden. In 1996 kreeg hij prostaatkanker. Na zijn prostaat moest ook zijn nier eruit, maar hij geeft niet op. 
-          De Zweed Rune Forsberg (85) die drie keer zilver won, ziet de komende kampioenschappen als zijn laatste kans. Hij jogt in het bos en speelt, zoals veel van de andere kandidaten, met een sparringpartner.
-          Lisa Modlich (85) uit Houston, Texas heeft thuis een speciale kamer voor haar medailles. Als kind woonde ze in Wenen en zag daar als dertienjarige de Nazi’s binnen marcheren. Ze vond de soldaten knap maar werd door haar moeder van het raam weggetrokken. In de oorlog deed ze mee aan het Franse verzet. Haar spelstijl is net zo onberekenbaar als haar rijstijl, lacht ze. Ze trouwde met een vijfentwintigjarige adonis die zich toelegt op het geweerschieten in de oude stijl.
-          Ursula Bihl (86) uit Stuttgart kneedt brood en toont haar knipselarchief. Ze is duidelijk vermoeid en lijdt aan hartfalen. Ze zou het liefst dood neervallen aan de pingpongtafel, maar haar zoon en coach Gerhard wil dat ze daarmee nog even wacht.
-          Debutante Inge Hermann (89) is ook een Duitse en de dubbelpartner van Bihl. Ze woont in een tehuis waar ook dementerenden wonen. Na de dood van haar man ging het zowel lichamelijk als geestelijk niet goed met haar, maar door te tafeltennissen kwam ze er weer helemaal bovenop.  
-          Sun Yongqing (80) uit Binnen Mongolië eet pillen voor kracht en gezondheid, maar rookt en drinkt ook, tot ergernis van zijn dochter.
-          De Australische Dorothy DeLow (100) zegt tijdens haar eeuwfeest dat ze na de dood van haar man en dochter veel aan het tafeltennissen te danken had. Het verzette haar gedachten en hield haar geest bijeen.

Vervolgens brengen de broers Hartford de reis naar China en het WK in beeld. Na de opening worden de selectiewedstrijden in vijf stadions afgewerkt. De ontmoetingen tussen de spelers hebben het  karakter van een reünie. In de halve finale legt Bihl het af tegen Modlich, die ook de finale wint en meteen haar medaille wil ophalen. De Duitse dames winnen wel de dubbel. Donlon verliest door ademschuld. DeLow wordt uitgeschakeld omdat ze last had van de vele media aandacht. Forsberg loopt een forse bloeduitstorting op omdat hij tegen de tafel aanliep en wordt door D’Arcy van de tafel geveegd. De laatste is in de finale zijn batje kwijt. Donlon zegt dat hem dat ook eens overkwam, maar in de aftiteling lezen we dat D’Arcy het batje na het toernooi weer vond bij de verloren voorwerpen. Hij vraagt zich na het verlies als enige wel af of alle inspanning de moeite en de deuk in zijn ego waard was. Donlon komt na opname in het ziekenhuis weer terug en wint brons tijdens het Europees Kampioenschap.  


Heel sfeervol was het nummer Keep your eyes on the price dat tijdens de finale op de achtergrond ten gehore gebracht wordt.


Hier de trailer, hier de site van Britdoc met enkele fraaie foto’s, hier Keep your eyes on the price door Bruce Springsteen, live in Dublin. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten