Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 10 augustus 2015

Filmrecensie: Ne le dis à personne (2006), Guillaume Canet



Sterk spel van Cuzet in omslachtig moordverhaal

Ik schreef een paar maanden geleden enige mooie woorden over acteur Francois Cluzet die in A l’origine (2009) van Xavier Giannoli een sterke rol speelde. Hetzelfde kan gezegd over de film Ne le dis à personne, die drie jaar eerder uitkwam. Ondanks de gebeeldhouwde kop van Cluzet speelt hij zijn personage zo goed dat men, ook al is de film dit keer wat minder, al snel de man achter de rol vergeet.

In Ne le dis à personne speelt Cluzet de rol van kinderarts Alexandre - zeg maar Alex - Beck die getrouwd is met zijn jeugdliefde Margot, een knappe meid. In het begin van de film is alles koek en ei tijdens een feestje van het geslaagde stel, maar als ze alleen zijn aan het meertje, waar ze als kinderen al kwamen, is er toch onenigheid. Margot is het niet eens met Alex over zijn bejegening van zijn zus Anne die de boerderij van hun ouders niet wil verkopen en zwemt boos weg van de steiger waarop ze liggen. Niet veel later voltrekt zich een drama. Margot wordt vermoord en Alex, die haar nog wil redden, wordt terug het water in geslagen.

Dan zijn we acht jaar verder. Alex werkt nog steeds als kinderarts en sust een ruzie in het ziekenhuis over een kind van achterbuurter Bruno dat aan hemofilie lijdt. In de krant leest hij over twee lijken die opgegraven zijn in het bos van Rambouillet. Hij wordt door de politie opgeroepen, die hem verdenkt van de moord op zijn vrouw met als motief dat hij veel geld van de verzekering kon opstrijken. Hij zou het hebben voorgedaan als een moord van de seriemoordenaar Franck Serton die in die tijd daar ongenadig huishield. Een nieuw bloedonderzoek moet uitkomst brengen over heropening van de zaak.

Deze krijgt een macabere wending als Alex een filmpje op zijn computer ontvangt waarop Margot bij een roltrap staat. Hij gaat naar haar ouders om nog eens van haar vader, die zijn dochter identificeerde, te horen hoe ze aan haar einde gekomen was, maar de man is niet erg mededeelzaam, al zegt hij wel dat Franck Serton zijn slachtoffers enorm toetakelde.

Het verhaal wordt voortgestuwd door nieuwe emails die Alex krijgt met filmpjes onder andere van opnames van Philippe Neuville, een springruiter van een ploeg waartoe ook Anne behoort. Alex wordt gelijktijdig steeds meer klemgezet door de politie die hem ervan verdenkt dat hij Margot sloeg, iets wat in werkelijkheid op het conto van Philippe Neuville kwam te staan. Lang is sprake van een strijd tussen Alex en de politie. Het leidt tot een spannende achtervolging (zie poster) in Parijs, waarbij Alex aan de klauwen van de politie ontsnapt door een drukke snelweg over te steken en later vanuit een afvalcontainer met ratten Bruno opbelt die hem naar een veilig adres brengt. Het is fascinerend dat Alex Margot later in levende lijve in een park ziet lopen. Als hij haar achterna wil gaan, wordt hij ingerekend door de politie maar meteen weer bevrijd door Bruno en zijn maat. Tenslotte verneemt Alex van de vader van Margot de precieze toedracht van de in scène gezette moord op Margot.

Het verhaal is gebaseerd op de roman Tell No One (2001) van Harlan Coben, de vele popsongs, zoals With or without you van U2, doen wat sentimenteel aan. In ieder geval werd mijn animo om een sterke thriller te zien, in de loop van de film te niet gedaan. Het verhaal is veel te omslachtig om gevoel op te wekken, de prestatie van Francois Cluzet ten spijt. 

Hier de trailer van Ne le dis à personne, hier mijn bespreking van A l’origine.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten