Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 11 december 2015

Warriors from the North (2014), documentaire van Søren Steen Jespersen


Somalische traditie en Deense cultuur gaan niet samen

Geradicaliseerde moslimjongeren staan in het brandpunt van de belangstelling. Niet alleen van de veiligheidsdiensten. Ook documentaire-, televisie en theatermakers vragen zich af wat in het Westen opgegroeide jongeren bezielt om in islamitische en Westerse landen bommen om te gorden en dood en verderf te zaaien. Achtergrond hiervan, zo is mij duidelijk, is de compleet gecorrumpeerde manier waarop wij in het Westen met menselijke waarden omgaan. In plaats van het nog verder marginaliseren van radicale moslimjongeren kan men beter het licht eens op onze maatschappelijke werkelijkheid laten schijnen.

De Deen Søren Steen Jespersen richt zich op jongens die in Denemarken opgegroeid zijn en naar Somalië vertrekken om hun diensten aan te bieden aan de terreurorganisatie Al Shabaab. De bloedige zelfmoordaanslag op een groep pas afgestudeerde artsen, die aan het begin en het eind van de documentaire wordt getoond, is daar een onthutsend voorbeeld van. Hoe diep moet je gezonken zijn om zoveel talent, zoveel menselijke helpers de dood in te jagen? De aanslag werd op 3 december 2009 in Mogadishu gepleegd door de jonge Abdi Rahman, die in Denemarken was opgegroeid en die onder het mom van journalist zijn bomgordel midden in de diploma-uitreiking liet afgaan. Hij sleurde vierentwintig anderen daarbij de dood in.

Centraal staat een interview met een niet nader genoemde jongen – ik noem hem X - die Abdi goed gekend heeft. Steen Jespersen illustreert zijn verhaal met filmbeelden en richt zich daarnaast op de vader van Mohammed, een andere strijder die in Denemarken is opgegroeid en die in Somalië moet zijn, maar niet aan de lijn te krijgen is. De twee verhaallijnen worden aangevuld met korte portretten van andere jonge Westerse strijders voor Al Shabaab. De strijder uit Nederland is absoluut niet bang voor de dood want hij gaat toch naar het paradijs, net als de slachtoffers trouwens, een strijder uit Groot Brittannië zag in dat hij verleid werd en hoopt terug te keren naar zijn adoptieland.

X was met zijn familie gevlucht voor de oorlog die in Somalië woedde, maar voelde zich niet thuis in de Deense maatschappij. Hij deed het niet goed op school, vond geen bevredigend werk en ging los op feesten, die ook de nodige frustratie opleverden. Pas het contact met Abdi en Mohammed gaf hem enige rust. De jongens kwamen met enkele anderen, waaronder de vrolijke Hassan, samen in een flat, voetbalden veel en spraken over de oorlog, die het christelijke Ethiopië in hun land voerde. Het voelde goed om daaraan deel te nemen, deel uit te maken van een groep, niet meer iemand te zijn op wie neergekeken wordt. Het contact met een aanvoerder van Al Shabaab versterkte de band met de organisatie, alleen begon X te twijfelen nadat de Ethiopiërs het land verlaten hadden en de VN de status quo probeerde te herstellen. Zelfmoordaanslagen werden in de moskee afgekeurd en alleen door immorele personen toegejuicht. Abdi, Mohammed en Hassan lieten zich overhalen om in dienst te treden tot Al Shabaab, X bleef toch maar in Denemarken, al was het daar niet alleen letterlijk koud.  

X is van streek als hij de video ziet waarop Abdi te zien is met zijn vinger aan een fototoestel en later de hele ceremonie de lucht in laat vliegen. Ook Hassan verliet het leven tijdens een bomaanslag op de luchthaven van Mogadishu. X zegt dat Al Shabaab vooral kwetsbare allochtone jongeren, die in het Westen met hun ziel onder de arm lopen, rekruteert en weet zelf niet hoelang hij het nog uithoudt. De vader van Mohammed is zielsbedroefd als hij hoort dat zijn zoon betrokken was bij de aanslag op een winkelcentrum in Nairobi en die op Facebook nog verheerlijkt ook. Het gaat niet goed met de wereld, zegt hij, waarin niemand elkaar helpt en macht en moord de boventoon voeren. Alles bij elkaar is het een zeer informatief, verduidelijkend maar vooral aangrijpend programma.
    
Hier de trailer, hier meer informatie en stills op de site van Idfa.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten