Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 25 augustus 2016

Filmrecensie: Kauwboy (2012), Boudewijn Koole




Ontroerende, wat sentimentele film over een vader zoon relatie

Nederland is sterk in jeugdfilms. Ik denk aan Het zakmes of aan Madelief, krassen in het tafelblad. Dit komt wellicht door de open houding die in ons land, net als in de Scandinavische landen,  bestaat als het gaat om opvoeding en de gevoelens van de opvoedeling. De bekroonde jeugdfilm Kauwboy draait om een moeizame vader zoon relatie die wordt geaccentueerd door een kauwtje dat door de zoon Jojo gevonden wordt maar dat door de vader niet wordt geaccepteerd. De haat liefde verhouding tussen vader en zoon is een belangrijk thema van de film. De pogingen van de twee om elkaar te bereiken geeft er een tijdloze ontroering aan.  

De tienjarige Jojo is een nogal stoere, wat androgyne jongen, dat graag kattenkwaad uithaalt. Een nazaat van Ciske de Rat en Kruimeltje, al kwam de laatste uit Rotterdam. Hij heeft in ieder geval de baldadigheid van die twee. Het wereldbeeld van zijn vader Ronald is nogal simpel en wordt aangeduid aan de hand van een brandende lucifer. Eerst was er niets, toen was er iets en daarna was er weer eeuwig niets. De man draagt een uniform en heeft een soort oproepbaan. Als hij thuis komt kruipt hij met een biertje voor de televisie.  

Hartverwarmend is het begin van de film waarin Jojo onder een boom in de buurt een jong weerloos kauwtje vindt. Hij doet zijn best het beestje terug te brengen bij zijn moeder, maar bij zijn  klimpoging valt het jong opnieuw naar beneden. Gelukkig zonder verwondingen. Jojo neemt het mee naar huis om het in leven te houden. Dat lukt de volgende dag met bolletjes brood. Hij polst zijn vader met een verhaal over een klasgenootje dat een vogeltje vond over een mogelijke thuisopvang, maar zijn vader wil daar niets van weten. Dieren horen in de natuur, zegt de man die periodiek driftbuien heeft. Jojo houdt het beestje daarom in een kistje onder zijn bed en probeert hem heel charmant de nodige overlevingstactieken bij te brengen.

Voor de nodige steun belt Jojo naar zijn moeder die als folkzangeres op tournee is in de Verenigde Staten. Hij vertelt haar dat alles in het huishouden goed gaat, dat zijn vader superlekker kookt, al smijt die uit frustratie de pastasaus tegen de keukenmuur. Later heeft hij ook steun aan Yente, een meisje dat in zijn waterpoloteam gekomen is. Ze draagt een roze bikini en kauwt op blauwe kauwgom.    

Als de vader toch de kauw ontdekt, zijn de rapen gaar. De vogel moet terug. Jojo gehoorzaamt maar is inwendig woedend. ’s Nachts haalt hij het kauwtje weer op en zet hem in de muziekstudio van zijn moeder. Een verdere conflictbron doet zich voor als Jojo een taart wil bakken voor zijn jarige moeder, al is die zelf niet aanwezig. Hoewel de vader daar niets van wil weten, gaat Jojo samen met het kauwtje toch aan de slag om een appeltaart te bakken, met gevolgen die steeds noodlottiger worden.

De montage van Kauwboy is bijzonder. De stemmen en de beelden lopen niet altijd synchroon en dat geeft spanning en vaart. De folksongs van actrice en zangeres Ricky Koole zoals You are the one geven extra sfeer aan de film, maar maken die met de weinig sterke dialogen en het wat uitgemolken verhaal nogal sentimenteel.  
   
Hier de trailer van Kauwboy. Hier de integrale film Het zakmes (1992), gebaseerd op het gelijknamige boek van Sjoerd Kuyper. Madelief was oorspronkelijk een kinderserie gemaakt door Ineke Houtman, naar een serie boeken van Guus Kuijer. In 1998 mondde dit uit in de speelfilm Madelief, krassen in het tafelblad. Hier in zijn geheel te zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten